به نظرم درد نوجوان های ما گسترده تر است.
نوجوانان ما هر بار که رو به جلو می رویم آسیب بیشتری میبینند.
نوجوانهایی که آسیبهای زیادی می بینند.
یا دزدیده میشوند مانند کودکان و یا مورد خشونت قرار میگیرند
نوجوانان ما دنبال توجه هستند وقتی این توجه و عاطفه را از جای درست نبینند به دنبال خلا ان دست به کارهای عجیب می زنند.
همان نوجوان ها وقتی جوان میشوند با همان خلا ها دست به کارهای صدالبته خطرناک تر میزنند.
من خواهرم یک نوجوان هست و با توجه به چیزهایی که تجربه کردیم هر دویمان میتوانم بگویم
مشکل فقط مال نوجوان نیست.
مال جوان هایمان هست مال افراد پیر جامعه ما است
عکس اعمل کار های ما بزرگتر ها در اشتباهات نوجوانمان پیدا است...