مطلوب رمان خون کور: بال‌های سقوط | کورویامی کاربر انجمن یک رمان

Kuroyami · 28/6/24

اولف نگاه سبزش را به دختر جوان و زیبارو کشید. ناخودآگاه لبان باریکش را تَر و چشمان کشیده و مارگونه‌اش را تنگ کرد. برای کسی مثل او سخت نبود که یک دختر زیبارو از خانواده‌ای بدون سرپرست برباید و به کابین خود درآورد اما نمی‌دانست که چطور آن دختر جوان هر بار مانند یک ماهی لغزنده از میان پنجه‌هایش لیز می‌خورد و با زیرکی فرار می‌کرد.
چشمان نقره‌گون و آینه‌وار آکامه، اولف را میخ کرد. مرد جوان خودخواه و کینه‌توز نمی‌خواست که کسی قبل از او دستش به دختر برسد. برای همین هر مردی که آکامه را در روستا برانداز می‌کرد، محکوم به چوب خوردن بود. آکامه مانند آهویی خرامان و ظریف جلوی اولف بلوند ایستاد. با ظرافت کمی لبه‌ی دامانش را بالا آورد و مانند نجیب‌زادگان احترام گذاشت:
- سر اولف. با من کاری داشتید؟
ته دل...

Kuroyami · 30/6/24

غروب آفتاب، قصر دارک رز

الایس شنل سیاه مخملین را روی شانه‌های پادشاه گذارد و سگک طلایی آن را بست. پادشاه برای ناشناس بودن در این سرکوب شورش یک دست زره چرم اژدها پوشیده بود. ظاهر قهوه‌ای سوخته‌ی زره آن را بسیار پایین‌تر از سطح خودش نشان می‌داد. دسته‌ی شمشیر صلیبی بلند آویخته به کمر پادشاه از زیر شنل بیرون زده بود. پادشاه آرام کلاه شنل را روی سرش کشید و موهای طلایی‌ مجعدش را پوشاند.
الایس آرام افسار اسب سیاه فریسن را به دست پادشاه داد. قد نسبتاً کوتاه او به زحمت تا پوزه‌ی اسب قوی‌هیکل می‌رسید. پادشاه با یک پرش کوچک سوار اسب شد و آرام گردن اسب را نوازش کرد. تعلیم و تربیت اسب‌ها برای پادشاه به صورت تخصصی انجام می‌شد تا مرکب‌ها در هنگام نبرد یا حمله و استفاده از جادو نهراسند. الایس خودش را...

Kuroyami · 30/6/24

دهکده‌ی البرنت

آکامه با آرامش خیال به پرچین کنار زمین کشاورزی تکیه زده بود و با لذت به غروب زیبای آفتاب می‌نگریست. صدای جیرجیرک‌ها لحظه‌ای قطع نمی‌شد. بوی نم خاک و علفزار والاکیا باعث شد که او با لذت نفسی عمیق به کالبد خسته‌اش بدمد. آهسته چشمانش را گشود و سرش را چرخاند. مردم دهکده‌ی البرنت برای جشن برداشت بهاره آماده می‌شدند. لبخندی کوچک به چشمان روباهی و زیبای آکامه چین داد. باد خنک شبانگاهی جلوی موهایش را که از روسری حریر بیرون زده بود، بهم ریخت.
آکامه آرام دستش را بالا آورد. جریان لطیف پاوای عرفانی از لای انگشتانش رد شد. پاوا با جادو تفاوت داشت. جنس پاوا لطیف‌تر و قدیمی‌تر از جادو بود. می‌شد گفت که درصد بیشتر قدرت در جهان از پاوا بود و بعد از آن جادو و چاکرا در رتبه‌ی دوم قرار...

Kuroyami · 6/7/24

در آن هرج و مرج کیتو زیر دست و پا افتاده بود. کورو از درون سایه‌های روی زمین، تکه به تکه پرید و نیمه‌روباه لگدمال شده را درون سایه‌ها کشید. با حس درونی‌اش آکامه را یافت که در کنار ساکورا و تومو خودش را سپر کرده بود که به آنان آسیبی از هرج و مرج مردم وحشت‌زده نرسد. سواره نظام با آن اسب‌های قدرتمند جنگی و تنومند شروع به تاخت و تاز کرده بود.
آکامه سرش را چرخاند. شک نداشت که در یک دقیقه‌ی آینده تیغه‌ی تیز سربازان به مردم و خانواده‌ی او خواهد رسید. تومو در آغوش ساکورا‌ی ترسیده حملات هیستریک داشت. آکامه لب‌هایش را روی هم فشرد. کورو، کیتوی له شده را در نزدیک آکامه روی زمین تف کرد. برایش سخت و دشوار بود که کسی به جز اربابش را در مسافت‌های طولانی در سایه‌ها حمل کند.
آکامه سرک کشید. چهار سوار در...

Kuroyami · 7/7/24