رتبه دوم فانتزی رمان خون کور: پانیشرز | کورویامی کاربر انجمن یک رمان

[Kuroyami]

روح‌خوار دیوانه شد:
- تمومش کن جـ...!
غرّید:
- نمی‌خوام با توی آشغال بمیرم!
رگ‌های طلایی چون ریشه‌های نور، آرام‌آرام بر پوست آکامه خزیدند. اشک می‌ریخت، می‌ترسید، اما مانترا را قطع نکرد. در بیرون میدان، ایچیرو با گلویی پاره فریاد می‌زد. صورتش کبود شده بود. تارها چنان محکم پیچیده بودند که حتی نمی‌توانست نفس عمیق بکشد.
با نعره‌ای جان‌کَن، تمام وجودش را کشید تا تارها را بسوزاند، اما آن لعنتی‌ها به سختی در برابر آتش تسلیم می‌شدند.تمام شینوبی‌های دهکده، با نفس‌های حبس‌شده، چشم به آکامه دوخته بودند؛ چه آنان که او را می‌شناختند و چه آنان که تنها نام نحوست و بدیمنی‌اش را شنیده بودند. اکنون، همه آرزو می‌کردند که این دخترک لرزان، موفق شود.
شیرو دیوانه‌وار به مانع می‌کوبید. زمین می‌لرزید. له‌له‌زنان...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kuroyami]

آکامه با تکیه به بدن بی‌حال کورو و با تنی در حال فروپاشی برخاست. تعادلی در ایستادن نداشت. تنها بدن عظیم روح‌خوار سیاه بود که تعادلش را تأمین می‌کرد. بلند شد. نفس‌ها در سینه‌ها حبس شد. شیرو برگشت. برای لحظه‌ای واقعاً جا خورد. دندان‌های بلندش را روی هم فشرد. از حشراتی که جای خودشان را نمی‌دانستند متنفر بود. صدایش از خشم ترک برداشت:
- چرا نمی‌میری؟!
آکامه چیزی نگفت و نگاهی خنثی به او انداخت. اصل عدالت را فراموش نکرده بود. برای لمس کردن آن داس می‌بایست تمام احساساتش را دور می‌ریخت و به چشم یک ناظر به بقیه می‌نگریست. شیرو دیگر طاقت نیاورد. با نعره‌ای وحشیانه به سمتش هجوم آورد تا برای همیشه نسل آکیاما را از روی زمین بکند. در همان لحظه، آکامه دستش را گشود. تنها یک متر مانده بود تا آکامه توسط آن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kuroyami]

یک هفته بعد

آکامه نگاهش را روی تاتامی‌های کف دوخته بود. نگاه‌های بزرگان جدید و سابق قبیله روی او دوخته شده بود. اگر قوت قلب کورو از داخل سایه‌ی زیر پاهایش نبود خیلی وقت پیش زیر گریه زده و شرمنده پا به فرار می‌گذاشت. اما کنون باید اقتدار و افتخار قبیله‌ی آکیاما می‌شد. صدای رینوسکه‌ی خائن از پس آن همه آرایش مدل قدیمی و پشت بادبزنش بیرون ریخت:
- هنوز هیچی تغییر نکرده. این دختر قوانین قبیله رو همراه هیمورا ریکی شکسته.
رانمارو هم در کنار آکامه لباس سنتی آبی‌تیره پوشیده بود. با دو دستش تکه‌های شکسته و منهدم‌شده‌ی فلش را به جلو کمی هل داد. دستانش را عقب کشید و گفت:
- من هم همین فکر رو می‌کردم اما مشخص شد که اون فقط می‌خواسته حلقه‌های ریکی رو بهش پس بده اما ریکی از خونه و روستا در رفته...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kuroyami]

آکامه نگاهش را پایین انداخته بود. کورو پنجه‌ی سایه‌وارش را زیر فکش گذاشت و روی زمین لم داد:
- تو همون بچه شاشو نبودی که موهای هیناتا رو یه بار کشید و منم به تلافی اون کارش تو تاریکی پخش کردم و از ترس به خودش شاشید؟
میتسویو از شدت خجالت و عصبانیت به سان گوجه می‌مانست. آکامه نگاهی تلخ به کورو انداخت و او را با چشم سرزنش کرد که چرا یک بچه را برای کار بدش تا حد مرگ ترسانده است. کورو هم نگاهش را به سمت دیگر دوخت و وانمود کرد که چیزی ندیده است.
مومو پشت آستین‌های کیمونویش محکم دست روی لب‌هایش گذاشته بود تا خنده‌اش را سرکوب کند. کس دیگری جرئت نداشت که به رئیس یک خاندان دیگر بخندد. حتی ایچیرو حواسش را به نوشیدن چای پرت کرد تا به میتسویوی خشمگین حتی یک پوزخند نزند.
در واقع میتسویو در همان کودکی...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.