- تاریخ ثبت‌نام
- 11/3/23
- ارسالی‌ها
- 1,010
- پسندها
- 5,612
- امتیازها
- 23,673
- مدال‌ها
- 12
سطح
12
- نویسنده موضوع
- #241
و بعد، لبخندش، همان لبخند دیوانه‌وار و زهرآلود بر روی صورتش پخش شد:
- بذار بهت بگم که خود سایفا این تیغه رو برام ساخت... البته... فراموش نکرد که بهترین‌ها رو برات آرزو کنه.
ریجس شمشیر را در دست چرخاند، چنان سبک که گویی بازیچه‌ای چوبی‌ست و نه دندان خشکیده‌ی یکی از باستانی‌ترین اژدهایان دنیا. شعله‌های شکست هنوز بر تن اشزاراک زبانه می‌کشیدند، اما غرور زخمی‌اش چیزی نبود که بگذارد به سادگی زمین‌گیر شود.
اژدهای نیمه‌انسان نعره زد. این‌بار نعره‌اش از درد نبود، از خشم بود. بال‌های نیمه‌تشکیل‌شده‌اش، که استخوان‌هایشان از گوشت بیرون زده بودند، به‌ناگاه از دو سوی شانه‌اش گشوده شدند. در مدت زمان اندکی به فرم واقعی خویش بازگشت. با ضربه‌ای از پنجه‌ی چنگال‌مانندش، ستون‌های یخی پیرامونش را درهم شکست و...
- بذار بهت بگم که خود سایفا این تیغه رو برام ساخت... البته... فراموش نکرد که بهترین‌ها رو برات آرزو کنه.
ریجس شمشیر را در دست چرخاند، چنان سبک که گویی بازیچه‌ای چوبی‌ست و نه دندان خشکیده‌ی یکی از باستانی‌ترین اژدهایان دنیا. شعله‌های شکست هنوز بر تن اشزاراک زبانه می‌کشیدند، اما غرور زخمی‌اش چیزی نبود که بگذارد به سادگی زمین‌گیر شود.
اژدهای نیمه‌انسان نعره زد. این‌بار نعره‌اش از درد نبود، از خشم بود. بال‌های نیمه‌تشکیل‌شده‌اش، که استخوان‌هایشان از گوشت بیرون زده بودند، به‌ناگاه از دو سوی شانه‌اش گشوده شدند. در مدت زمان اندکی به فرم واقعی خویش بازگشت. با ضربه‌ای از پنجه‌ی چنگال‌مانندش، ستون‌های یخی پیرامونش را درهم شکست و...
