مشاعره مشاعره با حرف ب

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

بـه تلخی جان سپردن در صفای اشک خود بهتر

کـه حاجت بردن ای آزاده مـرد این بی صفایان را

باز آی ودل تنگ مرا مونس جان باش
وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

 

[ملکه جهنمی❄]

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش

وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

 

[m.sina]

بازآی و دل تنگ مرا مونس جان باش

وین سوخته را محرم اسرار نهان باش

به غیر از خانمان‌سوزی مقامی نیست عاشق را
چو آتش ‌گوشهٔ داغی برای خویش می‌جویم

خرابیهای دل بی‌دام امیدی نمی‌باشد
شکست طرهٔ او از بنای خویش می‌جویم

 

[Tara Motlagh]

به غیر از خانمان‌سوزی مقامی نیست عاشق را
چو آتش ‌گوشهٔ داغی برای خویش می‌جویم

خرابیهای دل بی‌دام امیدی نمی‌باشد
شکست طرهٔ او از بنای خویش می‌جویم

به رویدادی بزرگ محتاجم
اتفاقی که بی‌خبر باشد

کاش وقتی به خانه برگشتم
کفش‌های تو پشت در باشد

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

به رویدادی بزرگ محتاجم
اتفاقی که بی‌خبر باشد

کاش وقتی به خانه برگشتم
کفش‌های تو پشت در باشد

بی تو دنیای من ای دوست پر از تنهایی است
ای دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم کن وز هردو جهان بستان

 

[ملکه جهنمی❄]

بنده پیر مغانم که ز جهلم برهاند

پیر ما هر چه کند عین عنایت باشد

 

[m.sina]

بنده پیر مغانم که ز جهلم برهاند

پیر ما هر چه کند عین عنایت باشد

بلدم تکیه کنم باز به دیوار خودم
یا حصاری بکشم دور و بر غار خودم

بلدم آه به آه از تو بگویم هر بار
تا بسازم قفس از غصه بسیار خودم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

بلدم تکیه کنم باز به دیوار خودم
یا حصاری بکشم دور و بر غار خودم

بلدم آه به آه از تو بگویم هر بار
تا بسازم قفس از غصه بسیار خودم

به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است

 

[m.sina]

به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است
بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است

بس‌که من دل را به‌دام عشق خوبان بسته‌ام
از نشاط روی ایشان توبه‌ها بشکسته‌ام

جسته‌ام او را که او را دیده تیر انداخته است
تا دل و جان را به تیر غمزهٔ او خسته‌ام

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

بس‌که من دل را به‌دام عشق خوبان بسته‌ام
از نشاط روی ایشان توبه‌ها بشکسته‌ام

جسته‌ام او را که او را دیده تیر انداخته است
تا دل و جان را به تیر غمزهٔ او خسته‌ام

بی مهر رخت روز مرا نور نماندست
وزعمر ، مراجزشب دیجور نماندست