دلم عجیب گرفته است
و هیچچیز،
نه این دقایق خوشبو، که روی شاخهی نارنج میشود خاموش،
نه این صداقت حرفی، که در سکوت میان دو برگ این گل شببوست
نه، هیچچیز مرا از هجوم خالی اطراف نمیرهاند و فکر میکنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد.
سهراب سپهری