مشاعره مشاعره با حرف د

[Deleted]

در اول آسایشمان سقف فرو ریخت
هنگام ثمر دادنمان بود خزان شد

داده‌ام دل به دلت تا که دلت را ببرم
خورده‌ام خون جگر تا که غمت را بخرم

 

[m.sina]

داده‌ام دل به دلت تا که دلت را ببرم
خورده‌ام خون جگر تا که غمت را بخرم

در معرکه عشق دلیرانه متازید
بر صفحه دریا نتوان مشق شناکرد

اقرار نکردن به گنه عین گناه است
قایل نشد آن کس که به تقصیر خطا کرد

 

[Tara Motlagh]

در معرکه عشق دلیرانه متازید
بر صفحه دریا نتوان مشق شناکرد

اقرار نکردن به گنه عین گناه است
قایل نشد آن کس که به تقصیر خطا کرد

دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می‌کردم
به دریا می زدم در باد و آتش خانه می‌کردم

چه می شد آه ای موسی من، من هم شبان بودم
تمام روز و شب زلف خدا را شانه می‌کردم

 

[m.sina]

دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می‌کردم
به دریا می زدم در باد و آتش خانه می‌کردم

چه می شد آه ای موسی من، من هم شبان بودم
تمام روز و شب زلف خدا را شانه می‌کردم

در قنوت خود دعا کردم فراموشت کنم
حاجتم در سجده اما دیدن روی تو شد

 

[Tara Motlagh]

در قنوت خود دعا کردم فراموشت کنم
حاجتم در سجده اما دیدن روی تو شد

دنیای با تو بودن در اوج همیشه هایم
جان می گیرد
و هر لحظه تعبیری می گردد از
فردایی بی پایان
در تبلور طلوع ماهتاب
باعبور ازتاریکی های سپری شده…
کیستی ای مهربان ترین؟

 

[m.sina]

دنیای با تو بودن در اوج همیشه هایم
جان می گیرد
و هر لحظه تعبیری می گردد از
فردایی بی پایان
در تبلور طلوع ماهتاب
باعبور ازتاریکی های سپری شده…
کیستی ای مهربان ترین؟

دور از تو رودی کوچکم
قفل اسکله را می بوسم
توقع دریایی ندارم
دور از تو فواره ی بی قرارم
پرپر می زنم که از آسمان تهی
به خانه ی اولم برگردم

 

[Tara Motlagh]

دور از تو رودی کوچکم
قفل اسکله را می بوسم
توقع دریایی ندارم
دور از تو فواره ی بی قرارم
پرپر می زنم که از آسمان تهی
به خانه ی اولم برگردم

در فکر تو بستم چمدان را و همین فکر
مثل خوره افتاده به جانم که بمانم

چیزی که میان تو و من نیست غریبی است
صد بار تو را دیده‌ام ای غم به گمانم

 

[m.sina]

در فکر تو بستم چمدان را و همین فکر
مثل خوره افتاده به جانم که بمانم

چیزی که میان تو و من نیست غریبی است
صد بار تو را دیده‌ام ای غم به گمانم

درگیر تو بودم که نمازم به قضا رفت
در من غزلی درد گرفت و سر زا رفت

سجاده گشودم که بخوانم غزلم را
سمتی که تویی عقربه قبله نما رفت

 

[Tara Motlagh]

درگیر تو بودم که نمازم به قضا رفت
در من غزلی درد گرفت و سر زا رفت

سجاده گشودم که بخوانم غزلم را
سمتی که تویی عقربه قبله نما رفت

دهانت را می‌بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم
دلت را می‌بویند
مبادا شعله‌ای در آن نهان باشد
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راه‌بند
تازیانه می‌زنند

 

[m.sina]

دهانت را می‌بویند
مبادا که گفته باشی دوستت می‌دارم
دلت را می‌بویند
مبادا شعله‌ای در آن نهان باشد
روزگارِ غریبی‌ست، نازنین
و عشق را
کنارِ تیرکِ راه‌بند
تازیانه می‌زنند

در کعبه ی چشمان تو شعرم به منا رفت
در من غزلی پر زد و تا پیش خدا رفت

یک عمر خودم را به قلم باخته بودم
عشقم قلمم بود که آن هم به خطا رفت