مشاعره مشاعره با حرف د

[.MOON.]

در کعبه ی چشمان تو شعرم به منا رفت
در من غزلی پر زد و تا پیش خدا رفت

یک عمر خودم را به قلم باخته بودم
عشقم قلمم بود که آن هم به خطا رفت

دست و پایی می توان زد بند اگر بر دست و پاست

وای بر جــــان گــرفتـــــاری که بنـــدش در دل اسـت

 

[Tara Motlagh]

دست و پایی می توان زد بند اگر بر دست و پاست

وای بر جــــان گــرفتـــــاری که بنـــدش در دل اسـت

در تحمل بی تاب تشنگی
میل به طعم باران را از من گرفته‌اند
اما من
شبنم به شبنم
از دعای عجیب آب
به کشف بی‌پایان دریا رسیده‌ام
پس زنده باد امید.

 

[.MOON.]

در تحمل بی تاب تشنگی
میل به طعم باران را از من گرفته‌اند
اما من
شبنم به شبنم
از دعای عجیب آب
به کشف بی‌پایان دریا رسیده‌ام
پس زنده باد امید.

دست هر کودک ده ساله شهر، شاخه معرفتی است

مردم شهر به یک چینه چنان می‌نگرند

 

[ملکه جهنمی❄]

در ناامیدی بسی امید است
پایام شب سیه سپید است

 

[ملکه جهنمی❄]

دلم سرگشته میدارد سر زلف پریشانت
چه میخواهی از این مسکین سرگردان نمیدانم

 

[Deleted]

دلم سرگشته میدارد سر زلف پریشانت
چه میخواهی از این مسکین سرگردان نمیدانم

دلخوش نشسته‌ام
که شاید گذر کنی
لعنت به شایدی که مهیا نمی‌شود...

 

[ملکه جهنمی❄]

دلخوش نشسته‌ام
که شاید گذر کنی
لعنت به شایدی که مهیا نمی‌شود...

دوست دارم شمع باشم در دل شب ها بسوزم
روشنی بخشم به جمعی و خودم تنها بسوزم

 

[Deleted]

دوست دارم شمع باشم در دل شب ها بسوزم
روشنی بخشم به جمعی و خودم تنها بسوزم

دردم این است که من بی‌ تو دگر
از جهان دورم و بی‌‌خویشتنم
تا جنون فاصله‌ای نیست
از اینجا که منم
مگرم سوی تو‌ راهی باشد
چون فروغ نگه‌ات
ورنه دیگر به چه‌کار آیم من؟...

 

[ملکه جهنمی❄]

دردم این است که من بی‌ تو دگر
از جهان دورم و بی‌‌خویشتنم
تا جنون فاصله‌ای نیست
از اینجا که منم
مگرم سوی تو‌ راهی باشد
چون فروغ نگه‌ات
ورنه دیگر به چه‌کار آیم من؟...

دوستی آن است که بلبل با زخ گل می کند
صد جفا از خار میبیند تحمل می کند

 

[Deleted]

دوستی آن است که بلبل با زخ گل می کند
صد جفا از خار میبیند تحمل می کند

دیوانه آن
کسی‌ست ‌
که بی‌عشق
سر کند!