در حال تایپ رمان لعل بخارا | فاطمه علی‌آبادی نویسنده‌ی انجمن یک رمان

Fateme. · 18/3/24

کد رمان: 1594
ناظر: Abra_.
به نام خداوند آرزوها

خلاصه: چه تفاوت می‌کند رنگ و قومت چه باشد و حتی انسان‌زاده باشی یا یکی دیگر از خلایق خدا؛ رویاها تا واپسین‌روز، گرد ذهنت چرخ خواهند خورد و چرخ خواهند خورد، دستانت را خواهند گرفت و تو را سمت آینده‌‌ای مجهول خواهند کشید. نبات‌ بنت علی نگارگر دختری‌ست در دل تاریخ؛ دخترکی اهل نیشابور که رویای طبابت در سر می‌پروراند و هزاران مانع بر سر راه دارد. در همان زمان در دل بخارا، پسرکی زندگی می‌کند که رویایش نبودن تبعیض است و اختلاف طبقاتی. پسری اشراف‌زاده که رویای هم‌سفرگی با رعایا را دارد. آیا قرار است این دو به رویاهای‌شان برسند؟ چه می‌شود اگر تحولات سیاسی چون مرگ منصورابن‌نوح سامانی درست...

Armita.sh · 18/3/24

«به نام داعیه‌ی سر متن‌ها»

نویسنده‌ی عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی، سپاس از انتخاب این انجمن برای منتشر کردن رمان خود،
خواهشمندیم قبل از تایپ رمان خود قوانین زیر را به دقت مطالعه فرمایید!
قوانین جامع تایپ رمان

آموزش قرار دادن رمان را در تاپیک زیر دنبال کنید.
نحوه‌ی قرار دادن رمان در انجمن برای مطالعه کاربران

و برای پرسش سوالات و اشکالات خود در رابطه با رمان به لینک زیر...

Fateme. · 20/3/24

سلام دوباره قشنگا، عیدتون مبارک کهههه.
بهترین سال رو براتون آرزو دارم.
این پارت رو عیدی براتون گذاشتم، ناقابله
Azadeh✿ delnia دلبـر که جان فرسود از او noongaf حصار آبی الـی.کـا Hani_Sk M merry B Bahar1400 melin f دردانه. ع Nina♡ Ellery...

Fateme. · 27/3/24

سلام بچه‌ها! خوبید؟
ببخشید که دیر به دیر پارت می‌ذارم. چون متن قدیمیه و نیاز به اطلاعات تاریخی داره، سرعت نوشتنم خیلی پایین اومده
خلاصه که ببخشید و نظر هم اگر بدید خوشحال می‌شم

در آن تاریکی که چشم چشم را نمی‌دید، فانوس سفالی‌اش را مقابل صورتش گرفت و با چشمان دودوزنش به دنبال جسم کفن‌پوش حسین‌ابن منصور گشت. نور کم‌جان شمع از میان اشکال مثلثی روی سفال به سختی بیرون خزیده و سایه‌اش دیوارهای غسال‌خانه را پوشانده بود. چندین و چند‌بار آب دهانش را فروخورد بلکه از شوریدگی درونش بکاهد ولی چون آب بود...

Fateme. · 23/4/24

سلام بچه‌ها
خوبید؟
بالاخره آنتن من وصل شد و یه پارت تونستم بنویسم
دعا کنید همیشگی باشه

پیرمرد چشم ریز کرد و سر تا پای دخترک را از زیر نگاه پر غیضش گذراند. در ذهنش گذشت این دخترک کوچک جثه و قلیل‌ سن را چه به حرف از درد و درمان. قصد بلند شدن کرد و دردی چون مار دور تا دور مچ پایش پیچید و نفس را در سینه‌اش تنگ کرد. نبات لبان به قول صدرا چون قنچه‌ی رُزش را طعمه‌ی دندان‌های تیزش کرد،...

Fateme. · 23/5/24

سلام بچه‌ها خوبید؟ وای چه دلم براتون تنگ شده بود
یعنی بگم جنازه‌ام راست گفتم
یکی بیاد به این نبات بگه خریت نکنه
من کردم، خیر ندیدم
می‌شه افتخار بدید و یه سری به دوست بی‌معرفتتون بزنید؟
ببخش که انقدر بدم delnia جانم، شرمنده‌اتم به...

Fateme. · 7/6/24

تقلا می‌کرد و سعی در آزادسازی تن نحیفش از میان دستان استخوانی محمد داشت:
- شما را به خدا رهایم کنید.
پیرمرد ولی خیال کوتاه آمدن نداشت و تا به چشم تنبیه دخترک گستاخ را نمی‌دید، امکان نداشت رهایش کند. نبات یک چشمش به نور بیرون خزیده از کارگاه پدر بود و چشم دیگرش به پای لنگ محمد. بی‌شک تنها با یک ضربه به پای آسیب‌دیده‌ی پیرمرد، می‌توانست خود را نجات دهد و نزد بی‌بی فاطمه برود. اگر بی‌بی طرفش را می‌گرفت، پدر توان مخالفت نداشت. هر چند بی‌سواد ولی شیرزنی بود برای خودش. بی‌بی خودش از صدرا خواسته بود در خانه‌ی او و در خفا برایش کتاب‌هایی که از نزد پدرش و بی‌اذن او برمی‌داشت را بخواند. حتی در آن شرایط هم نمی‌توانست دست از حسرت صدرا را خوردن بردارد؛ هر دو نوه‌ی بی‌بی فاطمه بودند ولی صدرا همین...

Fateme. · 7/6/24

نبات چشمان عسلی‌اش را گرد کرده و رخ به سمتِ بی‌بی فاطمه چرخاند:
- تنها به خاطر گریه‌ای ساده، چوب‌تان زدند؟
پیرزن آهسته سر تکان داد و موهای جوگندمی و بلندش را پشت گوش‌هایش فرستاد:
- میل نداشتم به آن زودی به خانه‌ی شوهر روان شوم و در میان گریه مدام به پدرم التماس می‌کردم مرا نزد خود نگاه دارد.
دستانش را از شانه‌های نحیف دخترک جدا کرده و در هم گره زد. خوب خوی سرکش نبات را درک می‌کرد و بیش از هرکسِ دیگری غصه‌اش را می‌خورد. هیچ دلش نمی‌خواست نبات هم چون خودش در چهاردیواری خانه حبس شود و خودش را تا ابد یک زندانی ببیند. لبان نازکش را تر کرد و چشمان مشکی رنگش را به صورت رنگ و رورفته‌ی نبات دوخت:
- نبات! زن در این سرزمین آینده‌اش روشن است؛ مادر است و همسر.
پیرزن خودش هم حرف‌های خودش را قبول نداشت...

Fateme. · 8/6/24

سلام‌سلام. می‌شه نظر هم بدید بچه‌ها

بی‌بی نردبان را یکی یکی پایین آمد و سمت درِ بی‌نوایی که هر لحظه به شکسته شدن نزدیک‌تر می‌شد، شتافت. نبات دستانش را محکم به دامن پیراهن آبی بلند و ساتنش فشرد و او هم آهسته و در تاریکی پله‌های نردبان را یکی پس از دیگری پایین آمد. گربه‌ی خاکستری همچنان در خواب بود و حتی آن هیاهو هم حریف خواب سنگین حیوان زبان‌ بسته و خسته نشده بود. نبات روی بالکن خانه ایستاده و از بین دو درخت انگور در هم تنیده، به انتهای حیاط بزرگ خانه‌ی بی‌بی چشم دوخته بود. در که گشوده شد و نور آن همه فانوس در حیاط تابید، آسیمه‌سر قدمی عقب نهاد و محکم به فانوس گلی لبه‌ی پنجره خورد و فانوس مشبک با صدای بلندی بر زمین افتاده...

Fateme. · 9/6/24

از آن بالا تیله‌های قهوه‌ای‌رنگش را به جلوی در خانه‌ی بی‌بی فاطمه دوخت و سری به تاسف تکان داد:
- عبدالله قُشون‌کشی کرده.
نگاه دل‌خورش را دوباره رو به نبات برگرداند:
- تو که می‌دانستی خاندان حسین دنبال یک بهانه‌اند تا انتقام ناکامی‌شان را سر مزارع گندم پدربزرگ بگیرند.
نبات آهی کشید و دست در دست صدرا گذاشت و به کمکش، روی بام نشست. خوب از کینه‌ی حسین نسبت به پدربزرگش خبر داشت. سال‌ها سر مزارع گندم قریه‌ی‌شان سمت جنوب نیشابور جنگ داشتند و این میان چندین‌نفر هم از هر دو خاندان قربانی شده بودند. صدرا دست نبات را محکم در دست گرفت و همان‌طور که با کمر خمیده و آهسته، بام به بام فرار می‌کردند، گفت:
- تردید نکن به غرامتِ کاری که کرده‌ای، زمین‌های پدربزرگ را از چنگ پدرم و پدرت در خواهند آورد.
نبات...

در حال تایپ رمان لعل بخارا | فاطمه علی‌آبادی نویسنده‌ی انجمن یک رمان

گزینه‌های بیشتر

Fateme.

امضا : Fateme.

Armita.sh

امضا : Armita.sh

Fateme.

امضا : Fateme.

Fateme.

امضا : Fateme.

Fateme.

امضا : Fateme.

Fateme.

امضا : Fateme.

Fateme.

امضا : Fateme.

Fateme.

امضا : Fateme.

Fateme.

امضا : Fateme.

Fateme.

امضا : Fateme.

موضوعات مشابه

کاربران بازدید کننده از موضوع (تعداد: 0)

کاربران در حال مشاهده موضوع (تعداد: 2, کاربر: 0, مهمان: 2)