مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[m.sina]

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم “

من دلخوشم به خواجه و این فال … بگذریم


کهکشان لطفا

ای آفتاب سرکشان با کهکشان آمیختی
مانند شیر و انگبین با بندگان آمیختی

یا چون شر اب جان فزا هر جزو را دادی طرب
یا همچو یاران کرم با خاکدان آمیختی

آشوب لطفا

 

[MAHLA.MI]

دلم آنقدر پریشانست که گویا ابر می غُرًد
چنان دردش فراوانست که گویا دل می بُرًد
دلم آشوب آشوبست که گویا صور اسرافیل
دمیده میشود انگار که دل از دل می بُرّد

 شب

 

[m.sina]

دلم آنقدر پریشانست که گویا ابر می غُرًد
چنان دردش فراوانست که گویا دل می بُرًد
دلم آشوب آشوبست که گویا صور اسرافیل
دمیده میشود انگار که دل از دل می بُرّد

 شب

تو آن بتی که پرستیدنت خطایی نیست
و گر خطاست مرا از خطا ابایی نیست

بیا که در شب گرداب زلف مواجت
به غیر گوشه چشم تو ناخدایی نیست

محبوب لطفا

 

[MAHLA.MI]

تو آن بتی که پرستیدنت خطایی نیست
و گر خطاست مرا از خطا ابایی نیست

بیا که در شب گرداب زلف مواجت
به غیر گوشه چشم تو ناخدایی نیست

محبوب لطفا

در پیچ وخم زلف سیاه تو اسیرم
ای آنکه غمت کرده مرا خسته و پیرم
جانم به لبم آمد و از تو خبری نیست
زود است که از این غم جانسوز بمیرم
چشمم به در و منتظرم تا تو بیایی
از غیر تو محبوب دلم ، از همه سیرم

آسمان

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

هرجا باشم
آسمان مال من است.
پنجره،فکر،هوا،عشقزمین مال من است.
چه مهمی دارد؟
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت؟
من نمی دانم
که چرامیگویند:اسب حیوان نجیبی است،کبوترزیباست؟
وچرادرقفس هیچکس کرکس نیست؟
گل شبدرچه کم ازلاله ی قرمزدارد؟
چشمهارابایدشست،جوردیگربایدید.
واژه ها رابایدشست.
واژه بایدخودباد،واژه بایدخودباران باشد.
چترهارابایدبست،
زیرباران باید رفت”
― سهراب سپهری، صدای پای آب

گل نیلوفر لطفا

 

[m.sina]

هرجا باشم
آسمان مال من است.
پنجره،فکر،هوا،عشقزمین مال من است.
چه مهمی دارد؟
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت؟
من نمی دانم
که چرامیگویند:اسب حیوان نجیبی است،کبوترزیباست؟
وچرادرقفس هیچکس کرکس نیست؟
گل شبدرچه کم ازلاله ی قرمزدارد؟
چشمهارابایدشست،جوردیگربایدید.
واژه ها رابایدشست.
واژه بایدخودباد،واژه بایدخودباران باشد.
چترهارابایدبست،
زیرباران باید رفت”
― سهراب سپهری، صدای پای آب

گل نیلوفر لطفا

روی پای‌ تر باران به بلندی محبت برویم
در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم.
کار ما شاید این است
که میان گل نیلوفر و قرن
پی آواز حقیقت بدویم

اشنا لطفا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

روی پای‌ تر باران به بلندی محبت برویم
در به روی بشر و نور و گیاه و حشره باز کنیم.
کار ما شاید این است
که میان گل نیلوفر و قرن
پی آواز حقیقت بدویم

اشنا لطفا

نگاه آشنا​

ز چشمی که چون چشمه آرزو
پر آشوب و افسونگر و دل رباست
به سوی من آید نگاهی ز دور
نگاهی که با جان من آشناست
تو گویی
که بر پشت برق نگاه
نشانیده امواج شوق و امید


غریبه لطفا

 

[m.sina]

نگاه آشنا​

ز چشمی که چون چشمه آرزو
پر آشوب و افسونگر و دل رباست
به سوی من آید نگاهی ز دور
نگاهی که با جان من آشناست
تو گویی
که بر پشت برق نگاه
نشانیده امواج شوق و امید
که باز این دل مرده جانی گرفت
سرآٍیمه گردید و در خون تپید
نگاهی سبک بال تر از نسیم
روان بخش و جان پرور و دل فروز
برآرد ز خاکستر عشق من
شراری که گرم است و روشن هنوز
یکی نغمه جو شد هماغوش ناز
در آن
پرفسون چشم راز آشیان
تو گویی نهفته ست در آن دو چشم
نواهای خاموش سرگشتگان
ز چشمی که نتوانم آن را شناخت
به سویم فرستاده آید نگاه
تو گویی که آن نغمه موسیقی ست
که خاموش مانده ست از دیرگاه
از آن دور این یار بیگانه کیست ؟

غریبه لطفا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

مه بالانشین، پایین نظر کن
به مسکینان کلامی مختصر کن
بتا فایز غریب این دیار است
محبت با غریبان بیشتر کن

فایز دشتستانی


محبت لطفا

 

[m.sina]

مه بالانشین، پایین نظر کن
به مسکینان کلامی مختصر کن
بتا فایز غریب این دیار است
محبت با غریبان بیشتر کن

فایز دشتستانی


محبت لطفا

تا ابد بوی محبت به مشامش نرسد
هر که خاک در میخانه به رخساره نرفت

در گلستان ارم دوش چو از لطف هوا
زلف سنبل به نسیم سحری می‌آشفت

هجرت لطفا