مشاعره مشاعره‌ی واژه نما

[paaa]

چشم

چشم ت ز بهر دلربایی
در گردن سحر ذوفنون باد

چشم

دل و جان به آب حکمت ز غبارها بشویید
هله تا دو چشم حسرت سوی خاکدان نماند

 

[Fateme Amade]

چشم

دل و جان به آب حکمت ز غبارها بشویید
هله تا دو چشم حسرت سوی خاکدان نماند

دل

ديدی ای دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد

 

[paaa]

دل

ديدی ای دل كه غم عشق دگر بار چه كرد
چون بشد دلبر و با يار وفادار چه كرد

دل

کجاست بارشی از ابرِ مهربانِ صدایت
که تشنه مانده دلم در هوای زمزمه‌هایت
به قصّه‌ی تو هم امشب درونِ بسترِ سینه
هوای خواب ندارد دلی که کرده هوایت

 

[mobina84]

دل

کجاست بارشی از ابرِ مهربانِ صدایت
که تشنه مانده دلم در هوای زمزمه‌هایت
به قصّه‌ی تو هم امشب درونِ بسترِ سینه
هوای خواب ندارد دلی که کرده هوایت

دلی

دلم تنهاست ماتم دارم امشب
دلی سرشار از غم دارم امشب

 

[Amir Mohammad]

غم

چشم سعدی به خواب بیند خواب
که ببستی به چشم سحارت

تو بدین هر دو چشم خواب آلود
چه غم از چشم‌های بیدارت

 

[paaa]

بیدار

ما خویش ندانستیم بیداری‌ِمان از خواب
گفتند که بیدارید؟ گفتیم که بیداریم

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم

 

[m.sina]

بیدار

ما خویش ندانستیم بیداری‌ِمان از خواب
گفتند که بیدارید؟ گفتیم که بیداریم

من راه تو را بسته، تو راه مرا بسته
امید رهایی نیست وقتی همه دیواریم

خواب

نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما

 

[paaa]

خواب

نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما

خواب


هوای باغ گل سرخ داشتیم و دریغ
که بلبلان همه زارند و برگ ها زرد است
شب است و آینه خواب سپیده می‌بیند
بیا که روز خوش ما خیال پرورده‌ست

 

[m.sina]

خواب


هوای باغ گل سرخ داشتیم و دریغ
که بلبلان همه زارند و برگ ها زرد است
شب است و آینه خواب سپیده می‌بیند
بیا که روز خوش ما خیال پرورده‌ست

بلبلان

جان ما همچون سگان کوی او خون خوار شد
آفرین‌ها صد هزاران بر سگ خون خوار ما
در نوای عشق آن صد نوبهار سرمدی
صد هزاران بلبلان اندر گل و گلزار ما

مولانا

 

[بَهآرنارنج]

بلبلان

جان ما همچون سگان کوی او خون خوار شد
آفرین‌ها صد هزاران بر سگ خون خوار ما
در نوای عشق آن صد نوبهار سرمدی
صد هزاران بلبلان اندر گل و گلزار ما

مولانا

جان

به جان تا شوق جانان است ما را
چه آتش‌ها که بر جان است ما را
بلای سختی و برگشته بختی
از آن برگشته مژگان است ما را