مشاعره مشاعره با اشعار فروغ فرخزاد

[m.sina]

اری اغاز دوست داشتن
گر چه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیاندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم

 

[Samira-M]

تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم

مغروق این جوانی معصومم
مغروق لحظه های فراموشی
مغروق این سلام نوازشبار
در بوسه و نگاه و همآغوشی

 

[m.sina]

مغروق این جوانی معصومم
مغروق لحظه های فراموشی
مغروق این سلام نوازشبار
در بوسه و نگاه و همآغوشی

یکدم ز گرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سینه من بینی
این مایه گناه و تباهی را،
دل نیست این دلی که به من دادی

 

[Samira-M]

یکدم ز گرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سینه من بینی
این مایه گناه و تباهی را،
دل نیست این دلی که به من دادی

یاد آن شب که تو را دیدم و گفت
دل من با دلت افسانهٔ عشق

چشم من دید در آن چشم سیاه
نگهی تشنه و دیوانهٔ عشق

 

[m.sina]

یاد آن شب که تو را دیدم و گفت
دل من با دلت افسانهٔ عشق

چشم من دید در آن چشم سیاه
نگهی تشنه و دیوانهٔ عشق

قلب تو پاک و دامن من ناپاک
من شاهدم به خلوت بیگناه
تو از ش*ر..اب بوسه من مستی
من سر خوش از ش*ر..اب پیمانه

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[بَهآرنارنج]

قلب تو پاک و دامن من ناپاک
من شاهدم به خلوت بیگناه
تو از ش*ر..اب بوسه من مستی
من سر خوش از ش*ر..اب پیمانه

همه هستی من آیه تاریكیست
كه ترا در خود تكرار كنان
به سحرگاه شكفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد

 

[m.sina]

همه هستی من آیه تاریكیست
كه ترا در خود تكرار كنان
به سحرگاه شكفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد

دل نیست این دلی که به من دادی
در خون تپیده آه رهایش کن
یا خالی از هوی و هوس دارش
یا پای بند مهر و وفایش کن

 

[بَهآرنارنج]

دل نیست این دلی که به من دادی
در خون تپیده آه رهایش کن
یا خالی از هوی و هوس دارش
یا پای بند مهر و وفایش کن

نگه دگر بسوی من چه می کنی؟
چو در بر رقیب من نشسته ای

 

[m.sina]

نگه دگر بسوی من چه می کنی؟
چو در بر رقیب من نشسته ای

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند

 

[بَهآرنارنج]

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند

دست مرا که ساقه ی سبز نوازش است
با برگهای مرده هماغوش می کنی

ای ماهی طلائی مرداب خون من
خوش باد مستیت که مرا نوش می کنی