مشاعره مشاعره با اشعار فروغ فرخزاد

m.sina · 2/12/21

قوی سپید گفت
اری اغاز دوست داشتن
گر چه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیاندیشم
که همین دوست داشتن زیباست

تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم

Samira-M · 11/12/21

m.sina گفت
تو را می خواهم و دانم که هرگز
به کام دل در آغوشت نگیرم

مغروق این جوانی معصومم
مغروق لحظه های فراموشی
مغروق این سلام نوازشبار
در بوسه و نگاه و همآغوشی

m.sina · 20/12/21

Samira-M گفت
مغروق این جوانی معصومم
مغروق لحظه های فراموشی
مغروق این سلام نوازشبار
در بوسه و نگاه و همآغوشی

یکدم ز گرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سینه من بینی
این مایه گناه و تباهی را،
دل نیست این دلی که به من دادی

Samira-M · 20/12/21

m.sina گفت
یکدم ز گرد پیکر من بشکاف
بشکاف این حجاب سیاهی را
شاید درون سینه من بینی
این مایه گناه و تباهی را،
دل نیست این دلی که به من دادی

یاد آن شب که تو را دیدم و گفت
دل من با دلت افسانهٔ عشق

چشم من دید در آن چشم سیاه
نگهی تشنه و دیوانهٔ عشق

m.sina · 25/12/21

Samira-M گفت
یاد آن شب که تو را دیدم و گفت
دل من با دلت افسانهٔ عشق

چشم من دید در آن چشم سیاه
نگهی تشنه و دیوانهٔ عشق

قلب تو پاک و دامن من ناپاک
من شاهدم به خلوت بیگناه
تو از ش*ر..اب بوسه من مستی
من سر خوش از ش*ر..اب پیمانه

بَهآرنارنج · 27/12/21

m.sina گفت
قلب تو پاک و دامن من ناپاک
من شاهدم به خلوت بیگناه
تو از ش*ر..اب بوسه من مستی
من سر خوش از ش*ر..اب پیمانه

همه هستی من آیه تاریكیست
كه ترا در خود تكرار كنان
به سحرگاه شكفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد

m.sina · 2/1/22

:)NAHAL گفت
همه هستی من آیه تاریكیست
كه ترا در خود تكرار كنان
به سحرگاه شكفتن ها و رستن های ابدی خواهد برد

دل نیست این دلی که به من دادی
در خون تپیده آه رهایش کن
یا خالی از هوی و هوس دارش
یا پای بند مهر و وفایش کن

بَهآرنارنج · 3/1/22

m.sina گفت
دل نیست این دلی که به من دادی
در خون تپیده آه رهایش کن
یا خالی از هوی و هوس دارش
یا پای بند مهر و وفایش کن

نگه دگر بسوی من چه می کنی؟
چو در بر رقیب من نشسته ای

m.sina · 7/1/22

:)NAHAL گفت
نگه دگر بسوی من چه می کنی؟
چو در بر رقیب من نشسته ای

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند

بَهآرنارنج · 8/1/22

m.sina گفت
یاد بگذشته به دل ماند و دریغ
نیست یاری که مرا یاد کند
دیده ام خیره به ره ماند و نداد
نامه ای تا دل من شاد کند

دست مرا که ساقه ی سبز نوازش است
با برگهای مرده هماغوش می کنی

ای ماهی طلائی مرداب خون من
خوش باد مستیت که مرا نوش می کنی