مشاعره مشاعره با حرف ج

[ملکه جهنمی❄]

جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه بخ سنگی دچار

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جمله یاران چون خیال از پیش ما برخاستند
ما خیال یار خود را پیش خود بنشاندیم

ساعتی از جوی مهرش آب بر دل می زدیم
ساعتی زیر درختش میوه می افشاندیم

جان مو وجهان من ، زهره آسمان من
آتش تو نشان من در دل همچو عود من
جسم نبود و جان بدم با تو بر آسمان بدم
هیچ نبود در بین گفت من وشنود من

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جدا شد یکی چشمه از کوهسار
به ره گشت ناگه بخ سنگی دچار

جانی است ومرا جانی زان شد که تو میدانی
آهسته که سرمستی
پیش آی دمی جانم
زین بیش مرنجانم

 

[FakhTeh]

جانی است ومرا جانی زان شد که تو میدانی
آهسته که سرمستی
پیش آی دمی جانم
زین بیش مرنجانم

جانی که خلاص از شب هجران تو کردم
در روز وصال تو به قربان تو کردم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جانی که خلاص از شب هجران تو کردم
در روز وصال تو به قربان تو کردم

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز دراین در، حواله گاهی نیست

 

[FakhTeh]

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز دراین در، حواله گاهی نیست

جز کاتب قدرت که رخت را ز خط آراست
کس خط ننوشته است به روی قمر از مو

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جز کاتب قدرت که رخت را ز خط آراست
کس خط ننوشته است به روی قمر از مو

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سر مرا به جز این در حواله گاهی نیست

 

[ملکه جهنمی❄]

جوانمرد و خوشخوی و بخشنده باش چو حق بر تو پاشد تو بر خلق پاش

 

[Starboy]

جان کل با جان جزو آسیب کرد
جان ازو دری ستد در جیب کرد

 

[فلورا.]

جان کندن عبث را بر خود کنیم شیرین

یکچند کوه می کند بیهوده کوهکن هم