مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[فلورا.]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

من می شناسم بوی موهاتو ... من مسخ این جو گندمی بودم
بازم بگو خانومِ فرمانده ... من قتل عام چندمی بودم؟!

 

[m.sina]

من می شناسم بوی موهاتو ... من مسخ این جو گندمی بودم
بازم بگو خانومِ فرمانده ... من قتل عام چندمی بودم؟!

مطلبی نیست مرا در باغ عشق و ارزو
چند بیتی شعر باشد خانه دل را بس است

 

[فلورا.]

مطلبی نیست مرا در باغ عشق و ارزو
چند بیتی شعر باشد خانه دل را بس است

تا جهان نقشبندِ خانه ماست

کم کس آید به کاردانی راست…!

 

[m.sina]

تا جهان نقشبندِ خانه ماست

کم کس آید به کاردانی راست…!

تقدیر چنین بود که طوفان زده باشم
از میوه ی ممنوعه کماکان زده باشم

تقدیر چنین بود که در مملکت عشق
یک منطقه ی کوچک بحران زده باشم

 

[_ماه_]

تقدیر چنین بود که طوفان زده باشم
از میوه ی ممنوعه کماکان زده باشم

تقدیر چنین بود که در مملکت عشق
یک منطقه ی کوچک بحران زده باشم

مدتی در ره عشق تو دویدیم بس است
راه صد بادیه درد بریدیم بس است
قدم از راه طلب باز کشیدیم بس است
اول و آخر این مرحله دیدیم بس است

 

[m.sina]

مدتی در ره عشق تو دویدیم بس است
راه صد بادیه درد بریدیم بس است
قدم از راه طلب باز کشیدیم بس است
اول و آخر این مرحله دیدیم بس است

تو رسولی و خودت معجزه تاریخی
که به ایات لبت بنده مسلمان شده ام
رفتنت دین مرا برده و با رفتن تو
کافر و ملحد و دیوانه شیطان شده ام

 

[_ماه_]

تو رسولی و خودت معجزه تاریخی
که به ایات لبت بنده مسلمان شده ام
رفتنت دین مرا برده و با رفتن تو
کافر و ملحد و دیوانه شیطان شده ام

محبت بس که پر کرد از وفا جان و تن ما را
کند یوسف صدا گر بو کنی پیراهن ما را
چو صحرا مشرب ما ننگ وحشت برنمی‌تابد
نگه دارد خدا از تنگی چین دامن ما را

 

[m.sina]

محبت بس که پر کرد از وفا جان و تن ما را
کند یوسف صدا گر بو کنی پیراهن ما را
چو صحرا مشرب ما ننگ وحشت برنمی‌تابد
نگه دارد خدا از تنگی چین دامن ما را

از یاد تو دست بر نداشته ام دست هنوز
دل هست و به یاد نرگس م**س.ت هنوز
گر حال مرا حبیب پرسد گویم
بیمار غمت را نفسی هست هنوز

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[_ماه_]

از یاد تو دست بر نداشته ام دست هنوز
دل هست و به یاد نرگس م**س.ت هنوز
گر حال مرا حبیب پرسد گویم
بیمار غمت را نفسی هست هنوز

از جهان تا رشته تابی دسترس باشد ترا
هر سر خاری درین وادی عسس باشد ترا
چند از آمیزش دریای وحدت چون حباب
پرده دار چشم کوته بین، نفس باشد ترا

 

[m.sina]

از جهان تا رشته تابی دسترس باشد ترا
هر سر خاری درین وادی عسس باشد ترا
چند از آمیزش دریای وحدت چون حباب
پرده دار چشم کوته بین، نفس باشد ترا

اه دیریست که من مانده ام از خواب به دور
مانده در بستر و دلبسته به اندیشه خویش
مانده در بسترم و هر نفس از تیشه فکر
میزنم بر سر خود تا بکنم ریشه خویش

شادراوان ابتهاج