مشاعره مشاعره با اشعار شاعران

[Fateme Amade]

دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی
پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پريشان و دست كوته ماست

 

[m.sina]

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد
گناه بخت پريشان و دست كوته ماست

تو عجب تنگه عابر کشی ای معبر عشق
که به جز کشته عاشق نکند از تو عبور

"شادروان ابتهاج "

 

[فلورا.]

تو عجب تنگه عابر کشی ای معبر عشق
که به جز کشته عاشق نکند از تو عبور

"شادروان ابتهاج "

رفت از بر من آنکه مرا مونس جان بود
دیگر به چه امید در این شهر توان بود

 

[m.sina]

رفت از بر من آنکه مرا مونس جان بود
دیگر به چه امید در این شهر توان بود

دانه ای بود غمش در دلم از همت عشق
خوشه گردید امید است که خرمن گردد

 

[- meli]

دانه ای بود غمش در دلم از همت عشق
خوشه گردید امید است که خرمن گردد

دیدم شه خوب خوش لقارا
آن چشم و چراغ سینه ها را
آن مونس و غمگسار دل را
آن جان و جهان جان فزا را

 

[m.sina]

دیدم شه خوب خوش لقارا
آن چشم و چراغ سینه ها را
آن مونس و غمگسار دل را
آن جان و جهان جان فزا را

اسمان ابریست از افاق چشمانم بپرس
ابر بارانی است از اشک چو بارانم بپرس
تخته دل در کف امواج غم خواهد شکست
نکته را از سینه سرشار توفانم بپرس

 

[فلورا.]

اسمان ابریست از افاق چشمانم بپرس
ابر بارانی است از اشک چو بارانم بپرس
تخته دل در کف امواج غم خواهد شکست
نکته را از سینه سرشار توفانم بپرس

سر راهت نشینم تا بیایی

در شادی بروی ما گشایی

شود روزی بروز مو نشینی

که تا وینی چه سخت بی‌وفایی

 

[فاطمه مقدم]

سر راهت نشینم تا بیایی

در شادی بروی ما گشایی

شود روزی بروز مو نشینی

که تا وینی چه سخت بی‌وفایی

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

 

[فلورا.]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
باز آید و برهاندم از بند ملامت

تن مرده چون مرد بی دانشست
که نادان به هر جای بی رامشست!

 

[فاطمه مقدم]

تن مرده چون مرد بی دانشست
که نادان به هر جای بی رامشست!

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو
تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام