مشاعره مشاعره با اشعار مولانا

[r.p83]

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده ای غمان بیهوده نخور
چون بوده گذشت و نیست نابوده پدید
خوش باش و غم بوده و نابوده مخور

 

[Faranak]

راهِ مرا اشاره شو من به کجا رسیده ام؟​

هرچه دویده ام تو را خسته شدم ندیده ام​

 

[sad.dracula]

موی بشکافی به‌عیب دیگران
چو به‌عیب خود رسی کوری از آن

 

[Faranak]

نردبان این جهان ما و منی ست​

عاقبت این نردبان افتادنی ست​

لاجرم هر کس که بالاتر نشست​

استخوانش سخت تر خواهد شکست​

 

[r.p83]

تا عشق تو سوخت همچو عودم
یک عقده نماند وجودم

 

[r.p83]

مرا گور سپاری مگو وداع وداع
که گور پرد جمعیت جنان باشد

 

[AiLiN_R]

گر شرم همی از آن و این باید داشت
پس عیب کسان زیر زمین باید داشت
ور آینه وار نیک و بد بنمائی
چون آینه روی آهنین باید داشت

 

[AiLiN_R]

یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی
شاگرد که بودی که چنین استادی
خوبی و کرم را چو نکو بنیادی
ای دنیا را ز تو هزار آزادی

 

[sanam_gh_]

‏یک وفا می‌آر و می‌بر صَد هزار

این چنین را آن چنان آید همی...

#مولانا

 

[atash.r]

یاری که دلم خستی در بر رخ ما بستی
غمخواره یاران شد تا باد چنین بادا