مشاعره مشاعره با اشعار حافظ

[nhirqm˙]

یا رب آن آهوی مشکین به ختن بازرسان
وان سهی سرو خرامان به چمن بازرسان
دل آزرده ما را به نسیمی بنواز
یعنی آن جان ز تن رفته به تن بازرسان​

ناگهان پرده برانداخته‌اي یعنی چه
م**س.ت از خانه برون تاخته‌اي یعنی چه
زلف در دست صبا گوش به فرمان حریف
اینچنین با همه ی درساخته‌اي یعنی چه

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[ِِِDr.Angle]

ناگهان پرده برانداخته‌اي یعنی چه
م**س.ت از خانه برون تاخته‌اي یعنی چه
زلف در دست صبا گوش به فرمان حریف
اینچنین با همه ی درساخته‌اي یعنی چه

هر گه ک دل ب عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

 

[nhirqm˙]

هر گه ک دل ب عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

 

[m.sina]

هر گه ک دل ب عشق دهی خوش دمی بود
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست
چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست​

 

[ِِِDr.Angle]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست
چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست​

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین ک همی سپرم

 

[m.sina]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین ک همی سپرم

منم که گوشه میخانه خانقاه من است
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک
نوای من به سحر آه عذرخواه من است​

 

[ِِِDr.Angle]

منم که گوشه میخانه خانقاه من است
دعای پیر مغان ورد صبحگاه من است
گرم ترانه چنگ صبوح نیست چه باک
نوای من به سحر آه عذرخواه من است​

تو را ک هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

 

[m.sina]

تو را ک هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین من است
تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست​

 

[ِِِDr.Angle]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
حالیا خانه برانداز دل و دین من است
تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کیست​

تنت ب ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت ازرده گزند مباد

 

[m.sina]

تنت ب ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت ازرده گزند مباد

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد
چو مهمان خراباتی به عزت باش با رندان
که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد​