خسته دل|noname کاربرانجمن یک رمان

[sanam_gh_]

من حل می‌شوم در تاریکیِ هرشبی را که بی تو صبح کرده‌ام...

 

[sanam_gh_]

میگی بهم‌ که چه بی‌خیالی!
تو که نمی‌دونی شب‌هام رو دارم چه حالی!
دیگه فرقی برایم‌ نداری
شده زندگی چه تو خالی!
چه روزگار بی‌وفایی...

 

[sanam_gh_]

تموم شهر، گرفته بوی غم
می‌زنن همه ضربه کاری را از دم
شده این قلبه پر از درد
حالا چه راحت می‌گذریم از هم...

 

[sanam_gh_]

به خودش بد کرد
مرا ول کرد
به خیالش مرا عاشق کرد...

 

[sanam_gh_]

امشب آمدنت را خبری ده
تا ترک دلتنگی کنم!

 

[sanam_gh_]

دل خسته‌ی من‌ بودنت را طلب دارد
ستم مکن منِ‌ درمانده را
که چشمانم‌، رخسارت را طلب دارد...

 

[sanam_gh_]

پره غم شده دل‌، دیگه نمی‌مونم
میگن اینا همش اتفاقیه، می‌زنن دل‌هارو می‌شکونن
دیگه نمی‌خوام بمونم کنار این آدم‌ها
حالم خوب نیستش، چرا نمی‌گذره این‌ روزها؟
دیگه تموم کارات رو از برم و برو از پیشم من که دارم دیوونه می‌شم
می‌خوام برم یه‌ جا
دور از آدما
کسی نپرسه چرا
دیگه نمی‌خوام باشی پیشه من
منی که حتی نمی‌شم عاشقم!
برو که شده دیوونه
دل، تو این خونه
چرا تو این خونه کسی نمی‌مونه پیش من؟
نمی‌خوامت دیگه برو از پیش من
دیگه من بریدم از تو، اونایی که دوروبرت و پیشتن
میرم از این خونه، بزار هرکی می‌خواد دیگه باهات بمونه
غم‌های تو...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[sanam_gh_]

با تو، چشم به جهان گشودم
ز غم‌ها، رها بودم
بی‌تو حال، چه غزل‌ها که سرودم!
چه‌ لبخندها را ز لب‌هایم ربودند!

 

[sanam_gh_]

شد بد
با گذشته‌های تلخ
نسبت به خوبی‌ها، شد سرد
بود با احساس
شد، سنگ
من همون آدمی که لبخندهاش شد محو...

 

[sanam_gh_]

رویای بی‌عشق را چه سزایست دگر؟!
می‌شود عشق را تهی کرد، ز محبت مگر؟!
چه غروبی را نهفته‌است، عشق؟!
که فراقی بی‌انتها دارد، دگر؟!