ظاهر زندگیام از دور فریبنده و زیباست است؛ اما اگر نگاهی به باطنش بیندازی همه چیز سیاه و خاکستریست. ظاهرش را خودم با همین دستانم رنگآمیزی کردهام تا خریدار نگاه پر ترحم افراد نباشم؛ اما باطنش را سپردهام به دلم. بگذار هرطور که میخواهد مشغول باشد. مگر نه اینکه تا به حال هیچ خوشی در این دنیا نداشته است؟ پس بگذار دلش به همان خوش باشد تا کمتر شکسته بودنش را به رخم بکشد.