مجموعه دلنوشته های ژِوانا | yekta کاربرانجمن یک رمان

[Y E K T A]

ژوانا

لطف و محبت ها رنگ و بوی منت و توقع گرفته
و هیچ محبتی واقعا محبت نیست
و هیچ لطفی از سر مهربانی نیست

کلمات معنی خود را از دست داده اند​

 

[Y E K T A]

ژوان
زندگی در میانسالی درست زمانی که
روی موهایمان برف سپیید بنشیند چون فیلمی است
که روزی همه ما از دور به تمایش می نشینم
و روزهای سیاه و سفیدمان را تماشا می کنیم​

 

[Y E K T A]

می دانی ؟
قطار عمر در گذر است و بر سر هر ایستگاه غم و‌حسرت و پشیمانی
خوشحالی همراه ما می شود
خیلی مهم است کجا بنشانیم ان ها را جلوی رویمان باشد
یا پشت سر تا نگاهمان به انها تلاقی نکند​

 

[Y E K T A]

ژوان
شیشه ظریف عمر که بشکند ما نیز تمام می شویم و از ما نامی به یادگار می ماند
که ان هم بعد از سال ها به خاطره های دور می سپارند
و نیز عکسی می ماند
از ما در میان عکس های قدیمی​

 

[Y E K T A]

کاش کسی‌ بیاید و مرا بپرسد از تو ، و تو‌بگویی از خاطرات خوبمان
تصویری از من در ذهنت نقش بست ؟ یا محو است واضحش کن با رجوع به عکسی از من به یادگار مانده
و شاید ان را در زباله دان دفن کردی در میان کاغذهای مچاله شده
اری سطل را بیرون بریز ، تکه های پاره های عکسم را کنار هم بگذار و مرا ببین و نامم را بر زبان بیاور
و بگو که هنوزم مرا فراموش‌نکرده ای​

 

[Y E K T A]

بخواب ، و خوابم را ببین پیامی دارم از ژوان
همه آنجا جمع هستن لیلی و‌مجنون ، رومئو و ژولیت و من در میان آنها انتظار تو را می کشم
غصه هزار و یک شب ژوان را به پایان رساندیم و‌از تاریکی به نور رسیدیم ؟ نه هنوز نه تا وقتی تو نیایی و این جمع را تکمیل نکنی

میایی؟
من به انتظار تو می مانم​

۱۷شهریور هزارو چهارصد و دو
21:27 شب