دلنوشته‌ی الفبای جدایی | R.Reyhani کاربرانجمن یک رمان

[R.Reyhani]

نمی‌گویم دنیا بی‌معرفت است؛ چون همان دنیا دست تو را در دستان من نهاد؛ اما... چه کنم که مجبور به گفتنم. آری! دنیا بی‌معرفت است. این‌بار چون دستان تازه عاشقم را از دستانت دور کرد...

 

[R.Reyhani]

و صدای شکستن قلبم را همه شنیدن جز آن‌که باید می‌شنید و نشیند. آن‌که له شدن و خرد شدن غرورم را می‌دید و ندید...

 

[R.Reyhani]

همه‌ی دنیا یک طرف، تو هم همان‌طرف!
این جمله بماند در خاطرم که توهم همانند غریبه‌ها، تنها به خود می‌نگری. اینک وقت آن رسیده است که بگویم، شاید دیگر دوستت نداشته باشم.

 

[R.Reyhani]

یک جمله گاهی چنان می‌تواند روان آدمی را برهم زند که حتی خود فرد هم متوجه آن نخواهد شد. مثل:
- دوستت دارم! عاشقتم.
- ازت بدم. برام مهم نیستی.

 

[R.Reyhani]

در دلنوشته‌ی «الفبای جدایی» ابتدای شروع هر پست، به ترتیب حروف الفبای فارسی‌ست.

R.Reyhani​