مشاعره مشاعره با اشعار باباطاهر

[matieh]

نه زورستم که با دشمن ستیزم
نه بهر دوستان سیم و زرستم
ز دوران گرچه پر بی جام عیشم
ولی بی دوست خونین ساغرستم

 

[Starboy]

شد از نیل غم و ماتم دلم خون
بچهره خوشتر از نیلوفرستم

درین آلاله در کویش چو گلخن
بداغ دل چو سوزان اخگرستم

 

[matieh]

محبت آتشی در جانم افروخت
که تا دامان محشر بایدم سوخت​

عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل میبایدش دوخت​

 

[Starboy]

تن محنت کشی دیرم خدایا
دل با غم خوشی دیرم خدایا
زشوق مسکن و داد غریبی
به سینه آتشی دیرم خدایا

 

[m.sina]

تن محنت کشی دیرم خدایا
دل با غم خوشی دیرم خدایا
زشوق مسکن و داد غریبی
به سینه آتشی دیرم خدایا

از آن انگشت نمای روزگارم
که دور افتاده از یار و دیارم

ندونم قصد جان کردن بناحق
بجز بر سرزدن چاره ندارم

 

[فلورا.]

از آن انگشت نمای روزگارم
که دور افتاده از یار و دیارم

ندونم قصد جان کردن بناحق
بجز بر سرزدن چاره ندارم

مچم دیــواری ئِه دردَه مـکی شـم
هــــناسه ئی دل سرده مـکی شـم

پاییز عـمر و وخت زردی رنـگ
نقـاشـی ئـِه گـــلِ زردَه مـکی شـم

 

[m.sina]

مچم دیــواری ئِه دردَه مـکی شـم
هــــناسه ئی دل سرده مـکی شـم

پاییز عـمر و وخت زردی رنـگ
نقـاشـی ئـِه گـــلِ زردَه مـکی شـم

محبت آتشی در جانم افروخت
که تا دامان محشر بایدم سوخت
عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل میبایدش دوخت

 

[فلورا.]

محبت آتشی در جانم افروخت
که تا دامان محشر بایدم سوخت
عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل میبایدش دوخت

تو رحمی بجان خویشتن کن

که مورانت نهند خوان و کنند سور

 

[m.sina]

تو رحمی بجان خویشتن کن

که مورانت نهند خوان و کنند سور

رخش تا کرده در دل جلوه از مهر
به خوبی، آفتاب خاورستم
بمیر ای دل که آسایش بیابی
که مو تا جان ندادم وانرستم

 

[فلورا.]

رخش تا کرده در دل جلوه از مهر
به خوبی، آفتاب خاورستم
بمیر ای دل که آسایش بیابی
که مو تا جان ندادم وانرستم

مچم دیــواری ئِه دردَه مـکی شـم
هــــناسه ئی دل سرده مـکی شـم

پاییز عـمر و وخت زردی رنـگ
نقـاشـی ئـِه گـــلِ زردَه مـکی شـم