داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه نی‌لبک | یگانه رضایی" یهدا " کاربر انجمن یک رمان

[Yahda.rezaei]

نگاهم کرد و در همان حال افزود:
- من نمی‌خوام تو زندگی کسی دیگه پا بذارم، تو سنی نداری و مطمئنم موقعیت‌های زیادی مقابل روته و می‌خوام با رضایت کامل به زندگیم بیای. اگر ذره‌ای تردید داری ما به درد هم نمی‌خوریم.
لب‌هایم را با زبان تر کردم و زمان خریدم تا پاسخ مناسبی برای جملاتش بیابم اما همان لحظه قامتی کنار میزمان متوقف شد و صدایی آشنا میان گوشم پیچید.
- اینجا چه خبره یارگل؟
پیش از آنکه سر بلند کنم هم مبهوت بودم؛ فریاد اینجا چه می‌کرد؟
امیر با چشمانی غرق کنجکاوی فریاد را نگریست.
- آقا کی باشن؟
تنش، میانشان هویدا بود و من دستپاچه در ذهن به دنبال کلمات می‌گشتم. سرانجام با تته پته به سخن آمدم:
- ایشون پسرداییمن، پسر آقا شهرام.
چین‌های روی پیشانی امیر صاف شد.
- بله با آقا شهرام...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Yahda.rezaei]

فریاد مدتی سکوت کرد سپس بر پنجه‌ی پا چرخید و در همان حال گفت:
- پاشو بریم یارگل.
وحشت زده به صندلی چسبیده بودم و حتی توان از جا برخاستن هم نداشتم. دیدن فریاد در آن حال و تنشی که میان او و امیر برقرار بود باعث شد ناتوان شوم. حرکتی که از من ندید در میان تعجبم عقب گرد کرد؛ دست بر بازویم رساند و مجبورم کرد بلند شوم.
امیر هم به سرعت واکنش نشان داد.
- چکار می‌کنی؟ دیوونه شدی؟ ولش کن.
فریاد به چهره‌ی برافروخته‌ی امیر نگریست.
- شما کی باشی که واسه من تعیین تکلیف کنی؟ یارگل دختر عمه‌ی منه و می‌خوام همین الان با هم از اینجا بریم، هیچکس هم نمی‌تونه جلومون رو بگیره.
مکث کرد؛ در حالی که همه‌ی نگاه‌های افراد داخل کافی‌شاپ خیره‌ی ما بود سرش را پیش برد و آرام‌تر افزود:
- می‌خوای امتحان کن...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Yahda.rezaei]

- خونه‌ی فرانک.
زمزمه‌اش کرد و سپس صدایش اوج گرفت.
- واسه فرار از خونه‌ی پدربزرگت به هر دری زدی، کمکت کردیم و حالا می‌خوای خودت رو بندازی تو یک دام دیگه یارگل؟ مگه چند سالته؟ چرا نمی‌تونی مثل فرانک باشی؟ اینقدر سخته؟
بغض به گلویم پیچید و رنجی بس عظیم میان قلبم خانه کرد؛ شنیدن این کلمات از زبان فریاد زجر و درد دیگری را برایم به ارمغان می‌آورد.
پاسخی که ندادم با همان خشم اضافه کرد:
- همیشه باید یکی باشه که بهش تکیه کنی؟ چرا یاد نمی‌گیری به خودت تکیه کنی؟ می‌دونی فران یک مدتیه با احسان مشکل پیدا کرده؟ همیشه تحسینش می‌کنم چون اونقدر دختر قوی هست که اجازه نده هیچ چیزی از پا درش بیاره.
لب‌هایم لرزید و با بغضی که هر آن می‌رفت به مرز شکستن برسد لب گشودم:
- من اینجوری بزرگ نشدم، یاد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.