مشاعره مشاعره با حرف چ

[فلورا.]

چه مهمانان بی دردسری هستند مردگان
نه به دستی ظرفی را چرك می كنند
نه به حرفی دلی را آلوده
تنها به شمعی قانعند
و اندكی سكوت…

چون بوي تو دارد جان جان را هله بنوازم
هر خون که ز من رويد با خاک تو مي گويد
با مهر تو همرنگم با عشق تو هنبازم
در خانه آب و گل بي‌توست خراب اين دل
يا خانه درآ جانا يا خانه بپردازم

 

[ملکه جهنمی❄]

چهره و موی غبار آلودشان

مغز پر آتش، دل پردودشان

 

[ملکه جهنمی❄]

چنان خوب رویی بدان دلربایی

دریغت نیاید به هر کس نمایی

 

[m.sina]

چنان خوب رویی بدان دلربایی

دریغت نیاید به هر کس نمایی

چه جمال جان فزایی که میان جان مایی
تو به جان چه مینمایی تو چنین شکر چرایی

 

[ملکه جهنمی❄]

چه جمال جان فزایی که میان جان مایی
تو به جان چه مینمایی تو چنین شکر چرایی

چه گر من همیشه ستا گوی باشم

ستایم نباشد نکو جز به نامت

 

[m.sina]

چه گر من همیشه ستا گوی باشم

ستایم نباشد نکو جز به نامت

چه خوش است راز گفتن به حریف نکته‌سنجی

که سخن نگفته باشی، به سخن رسیده باش

 

[ملکه جهنمی❄]

چه خوش است راز گفتن به حریف نکته‌سنجی

که سخن نگفته باشی، به سخن رسیده باش

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه‌ای جان من، خطا این جاست

 

[m.sina]

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست
سخن شناس نه‌ای جان من، خطا این جاست

چو از پرواز افتادیم و با دیوار در بندیم
خدایی گریه دارد حال ما از غصه میخندیم

 

[ملکه جهنمی❄]

چو از پرواز افتادیم و با دیوار در بندیم
خدایی گریه دارد حال ما از غصه میخندیم

چو گل هر دم به بویت جامه در تن
کنم چاک از گریبان تا به دامن

 

[m.sina]

چو گل هر دم به بویت جامه در تن
کنم چاک از گریبان تا به دامن

چشم گریان تو نازم ، حال دیگرگون ببین
گریه ی لیلی کنار بستر مجنون ببین

بر نتابید این دل نازک غم هجران دوست
یارب این صبر کم و آن محنت افزون ببین