مشاعره مشاعره با حرف ج

[M I R A S]

جان داده‌ام و به نزد جانان هیچ است
با درد غمش مایه درمان هیچ است


زنهار مخور غم جهان، ای دل تنگ
دیدیم سراپای جهان، کان هیچ است

«جهان ملک خاتون»

• جوانمرد و خوشخوی و بخشنده باش
  چو حق بر تو پاشد تو بر خلق پاش

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

• جوانمرد و خوشخوی و بخشنده باش
  چو حق بر تو پاشد تو بر خلق پاش

جز در صفای اشک دلم وا نمی شود

باران به دامن اسـت هـوای گرفته را

 

[m.sina]

جز در صفای اشک دلم وا نمی شود

باران به دامن اسـت هـوای گرفته را

جز به دیدار توام دیده نمی‌باشد باز
گویی از مهر تو با هر که جهانم کینیست

هر که ماه ختن و سرو روانت گوید
او هنوز از قد و بالای تو صورت بینیست

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جز به دیدار توام دیده نمی‌باشد باز
گویی از مهر تو با هر که جهانم کینیست

هر که ماه ختن و سرو روانت گوید
او هنوز از قد و بالای تو صورت بینیست

جانی و جهانی و جهان با تو خوش است
ور زخم زنی زخم سنان با تو خوش است

 

[m.sina]

جانی و جهانی و جهان با تو خوش است
ور زخم زنی زخم سنان با تو خوش است

جانا ز که آموختی این عشوه گری را
عشاق کشی خانه کنی پرده دری را

سرو از تو خجل گشت چو سیب ذقنت دید
آری چه کند سرزنش بی ثمری را

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جمع ما جمع نباشد تو پریشان باشی
یاد حیـرانی مــــا آری و حیـــران باشی

 

[m.sina]

جمع ما جمع نباشد تو پریشان باشی
یاد حیـرانی مــــا آری و حیـــران باشی

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

حافظ

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

جز آستان توام در جهان پناهی نیست
سرِ مرا به جز این در، حواله گاهی نیست