مشاعره مشاعره با حرف ن

[L.latifi❁]

اشعار آغاز شده با حرف ن اینجا قرار می‌گیرند.

نگاه کردم و در خود همه تو‌ را دیدم...

نردبان اين جهان ما و منيست
عاقبت اين نردبان افتادنيست

لاجرم هر کس که بالاتر نشست
استخوانش سخت تر خواهد شکست

 

[ملکه جهنمی❄]

نفسِ بادِ صبا مُشک فشان خواهد شد

عالَمِ پیر دگرباره جوان خواهد شد

 

[فلورا.]

نارفته به شاهراه وصلت گامی

نایافته از حسن و جمالت کامی

 

[ملکه جهنمی❄]

نه غزل نوشته بودم نه ترانه‌ای سرودم
که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی

 

[فلورا.]

نار اگر شد گلستان بر پور آزر دور نیست
بین که خارستان نفتون را گلستان کرده‌اند

حلقه‌های چاه شان خوانده ز دل راز زمین
برج‌های قصرشان با عقل پیمان کرده‌اند

 

[ملکه جهنمی❄]

نه غزل نوشته بودم نه ترانه‌ای سرودم
که به حرمت سکوتم، تو به دیدنم بیائی

 

[فلورا.]

نومید نیم گرچه ز من ببریدی

یا بر سر من یار دگر بگزیدی

تا جان دارم غم تو خواهم خوردن

بسیار امیدهاست در نومیدی....

 

[بَهآرنارنج]

نهال تازه رسی گفت با درختی خشک
که از چه روی، ترا هیچ برگ و باری نیست

 

[m.sina]

نهال تازه رسی گفت با درختی خشک
که از چه روی، ترا هیچ برگ و باری نیست

نمی‌دانم که نی چون من چرا بسیار می‌نالد
دمادم می‌زند یارش، ز دست یار می‌نالد

نشسته بر ره بادست و بادش می‌زند هر دم
از آن رو زرد و بیمارست و چون بیمار می‌نالد

 

[ملکه جهنمی❄]

نمی‌دانم که نی چون من چرا بسیار می‌نالد
دمادم می‌زند یارش، ز دست یار می‌نالد

نشسته بر ره بادست و بادش می‌زند هر دم
از آن رو زرد و بیمارست و چون بیمار می‌نالد

نگردد شاخکی بی بن برومند
ز او سعی و عمل باید ز من پند