مشاعره مشاعره با حرف خ

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

خـواهـم هـمـه شـب خـلـق بـه نالیدن شبگیر

از خــواب بــرآرم کــه نــبـیـنـنـد بـه خـوابـت

خواهی که گرد رویت دیوانه سر نگردم
چون رو بمن نمودی دیگر زمن مپوشان

 

[ملکه جهنمی❄]

خواهی که گرد رویت دیوانه سر نگردم
چون رو بمن نمودی دیگر زمن مپوشان

خراب از باد پائیز خمارانگیز تهرانم

خمار آن بهار شوخ و شهر آشوب شمرانم

 

[Deleted]

خجل شدم ز جوانی که زندگانی نیست
به زندگانی من فرصت جوانی نیست...

 

[ملکه جهنمی❄]

خـزان عـشـق نـبـیـنی که من به هر دمی ای گل
در آرزوی شـــکـــوفـــائــی و بــهــار تــو بــودم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

خـزان عـشـق نـبـیـنی که من به هر دمی ای گل
در آرزوی شـــکـــوفـــائــی و بــهــار تــو بــودم

خواب آنچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد مارا
جز نقش تو در نظر نیامد مارا
جزکوی تو رهگذر نیامد مارا

 

[ملکه جهنمی❄]

خـون دل ریـخـتـه تـرک نـگـهـی کـو رسـتـم
تــا ز تـوران طـلـب خـون سـیـاووش کـنـیـم

 

[m.sina]

خـون دل ریـخـتـه تـرک نـگـهـی کـو رسـتـم
تــا ز تـوران طـلـب خـون سـیـاووش کـنـیـم

خواری از اغیار بهر یار می باید کشید
ناز خورشید از در و دیوار می باید کشید

از زمین شور آب تلخ می آید برون
بی دماغان را زخود آزار می باید کشید

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

خواری از اغیار بهر یار می باید کشید
ناز خورشید از در و دیوار می باید کشید

از زمین شور آب تلخ می آید برون
بی دماغان را زخود آزار می باید کشید

خاک پایت نرگس اندر چشم بینایی کشد
روی تاجیکانه ات بنمای تا داغ حبش
آسمان بر چهره ترکان یغمایی کشد
شهد ریزی چون دهانت دم به شیرینی زند

 

[m.sina]

خاک پایت نرگس اندر چشم بینایی کشد
روی تاجیکانه ات بنمای تا داغ حبش
آسمان بر چهره ترکان یغمایی کشد
شهد ریزی چون دهانت دم به شیرینی زند

خاک غارت‌پرور بنیاد این ویرانه‌ایم

هرکه آمد اندکی ما را پریشان‌کرد و رفت

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

خاک غارت‌پرور بنیاد این ویرانه‌ایم

هرکه آمد اندکی ما را پریشان‌کرد و رفت

خوابم آشفت وسر خفته به دامان آمد
خواب دیدم که خیال تو به مهمان امد