مشاعره‌ی نوروزی مشاعره‌ی نوروزی | 1403

[Kalŏn]

ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون
 او به مقصدها رسید و ما هنوز آواره‌ایم

مرا هزار امید است و هر هزار تویی
شروع شادی و پایان انتظار تویی

سیمین‌‌بهبهانی
‌

 

[تیا]

یگانه راهی‌ست از شهر چشمانت تا به ابد
ای ابدیت من، نصفه‌ام را به کجا بردی تا به ابد؟
(خودم)

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

مهمان شاهم هرشبی بر خوان احسان و وفا
مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده باد
 مولانا

 

[delnia]

مهمان شاهم هرشبی بر خوان احسان و وفا
مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده باد
 مولانا

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چـــون بشد دلبـــر و بـــا یار وفـادار چه کرد

حافظ

 

[تیا]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چـــون بشد دلبـــر و بـــا یار وفـادار چه کرد

حافظ

در دیار ما، وفا حکمی ابد داشت
حال وفا جز دریده شدن، چه داشت؟
ساقیا بریز که لعل نگاهش ما را برد
به جانی که جز او جهانی نداشت.
(خودم)

 

[Kalŏn]

دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چـــون بشد دلبـــر و بـــا یار وفـادار چه کرد

حافظ

دوش آوار شدی سمت دلم، قلبم رفت
من همان کودک رندم که شکایت دارم

(دیاناس)

 

[Kalŏn]

در دیار ما، وفا حکمی ابد داشت
حال وفا جز دریده شدن، چه داشت؟
ساقیا بریز که لعل نگاهش ما را برد
به جانی که جز او جهانی نداشت.
(خودم)

‌

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

کاظم بهمنی

 

[تیا]

‌

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را

کاظم بهمنی

از گریه سوختیم و تو آهی نمی کنی

در آب و آتشیم و نگاهی نمی کنی

فغانی

 

[.Mobina.]

از گریه سوختیم و تو آهی نمی کنی

در آب و آتشیم و نگاهی نمی کنی

فغانی

یک دل که نه، صد دل دلباخته‌ات ام!
آگ دلبری که جان گرفت ز مُ تو بودی
(خودم)

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

یک جام ش*ر..اب صد دل ودین ارزد
یک جرعه می مملکت چین ارزد
«خیام»

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.