داستان کوتاه در حال تایپ داستان کوتاه هفت هزار و ششصد | دیاناس کاربر انجمن یک رمان

[Kalŏn]

حرف هایی در عمق وجودم سکوت کرده اند، که فریاد کردنشان حنجره ام را پاره میکند و ماندنشان قلبم را.

---

سریع دست‌هایش را بالا برد و همان‌طور که مبل کناری‌ام را تصرف می‌کرد، گفت:
- هیچی بابا. چته؟
چیزی نگفتم و او رو به من نشست‌. انگشتان دستش را دور بازویم پیچید که نگاهش کردم. نگاهم را که دید، گفت:
- بچرخ ببینمت. می‌خوام حرف بزنم.
بی‌اختیار ابروهایم بالا پریدند و لبخندم شکلی تمسخرآمیز به خود گرفت. کشیده و پرتمسخر به حرف آمدم.
- هوم، حرف! درسته!
- همراز!
محکم و پرحرص گفت؛ دقیقا عین گذشته. خودم را جمع و جور کردم که لبخند احمقانه‌ای روی لیم جا خوش نکند. این مرد، نزده می‌رقصید، چه رسد به وقتی که روی خوشی از من نیز ببیند...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

همه‌چیز در آخرین آدمی خلاصه می‌شود که در تنگنای شب به یاد می‌آورید؛ قلب شما آن‌جاست.

---

- آها. نپرسم. درسته. خب می‌گفتی عزیزم. می‌گفتی نباید هر چی که تو ذهنم سوال شده رو بپرسم.
دستی به صورتش کشید و به دسته‌ی مبل تکیه داد. این‌بار نوبت او بود که دست‌به‌سینه شود.
- تو می‌دونی قضیه از چی قراره؛ ولی می‌خوای بشنوی اون جمله‌ی «غلط کردم» رو.
چشم‌هایم برق زد. بدم نمی‌آمد هر روز پشیمانی‌اش را ببینم. گرچه پشیمانی او چیزی از عذاب‌های گذشته‌ام کم نمی‌کرد. فقط زنگ حسرت را پررنگ‌تر می‌ساخت.
لبخند کجی روی صورتم جا خوش کرد. خودم را جلو کشیدم. فاصله‌ی صورت‌هایمان کم بود. شاید حدود یک وجب.
- بدم نمیاد بشنوم!
او اما خیره‌ام بود و...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

امروز داشتم یادداشت هایم را می‌خواندم، نوشته بودم که اگر «تو بدترین آدم جهان هم بشوی بازهم دوستت دارم.»

---

دیدم که پلک زد. نگاهم کرد؛ اما نگاهش مات بود. گویی فکرش فرسنگ‌ها از من دور بود.
- خ...خوشم میومد ازت.
با دقت نگاهش کردم. پشت سر هم پلک زد.
- خب؟ بقیه‌ش؟
نفس عمیقی کشید. داشت کم‌کم کلافه می‌شد. نگاه پایین انداخت و بلافاصله خیره‌ام شد. ناگهان، لبخندی زد و زمزمه کرد:
- می‌دونی اولین بار که دیدمت، جذب چیت شدم؟
بی‌اینکه کلامی به زبان جاری کنم، سرم را تکان کوچکی دادم که یعنی نمی‌دانم. تو بگو.
- چشمات!
بی‌اختیار پوزخند زدم و زخم.
- واسه همین چشمایی که دوست داشتی رو خون کردی؟
سکوت کرد. حالا دلخوری چشمانش به وضوح دیده...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[Kalŏn]

آنقدر همه‌ی قلبم را صرف دوست داشتن تو کرده بودم که حالا برای بیرون آمدن از تنهایی‌ام هیچکس را نمی‌توانم دوست داشته باشم.

---

 

[Kalŏn]

داشتم به این فکر می‌کردم که زنده کردن و دوباره روح بخشیدن به قلبی که هزار تیکه شده کاری سخت که نه محال است.

---

 

[Kalŏn]

ما شب‌ها در فکر کسانی بیداریم که بی یاد ما آسوده خوابیده‌اند.

---

 

[Kalŏn]

گفت: من روزهای سختی را گذراندم که بیش از حدِ توانم بود، و حالا هیچ‌چیز نمی‌تواند برای همیشه مرا زمین بزند.

درود. امیدوارم که حالتون خوب باشه. من دوباره اومدم^^ و تایم امتحاناتم تموم شده. طبق روال قبل هر روز ۱ الی ۲ پست رو می‌ذارم از داستان♡ شایدم بیشتر^_-

---

 

[Kalŏn]

آن روز برای خوب شدن حالم تو را می‌خواستم چون هنوز متوجهه بلایی که سر باورم و قلبم آمده بود نشده بودم. اما حال، برای خوب شدن حالم دست به هر کاری می‌زنم جز آمدن سمت تو!

---

 

[Kalŏn]

زندگی هرچه را می‌خواستم به من داد و بعد به من فهماند که آن چیز اهمیتی نداشت!
- ژان پل سارتر

---

 

[Kalŏn]

دلم از کسانی گرفته که نمی‌دانم درد دلم از آن هارا پیش چه کسی ببرم.

---