دلنوشته من یک دخترم | _sanam_gh کاربر انجمن یک رمان

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
با کلی گٍله از آدمای شهر
که مرا از آن‌چه هستم محدود کرده‌اند...

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که گریه کاره شبامه
تو گوشم همش صدای هق‌هق گریه‌هامه...‌

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
نه اسباب بازی جماعت!
مَن یک دخترم
نه وسیله‌ای برای نگاه هر ز ه!
مَن یک دخترم
نه آدمی که رنگ ببازه!
مَن همون دختری
که سر قوی بودنش هم دیگه
لجبازه...

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
با دلی شکسته
چشمای به خون نشسته
که منو کرده دیگه از زندگی خسته...

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که گاهی دلم می‌گیرد
از نگاه‌های مردمانی که بدون آنکه گوهر وجود کسی را بشناسند، قضاوت می‌کنند!
می‌گیرد این‌ دلی که همیشه هوای دلش ابری میشه
کسی نمی‌داند که سرنوشت آن دخترک دیگه چی میشه...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
در میان رهگذرانی که فقط می‌آیند تا دلی را بشکنند و ساده از آن دل می‌گذرند...

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که در لباس قضاوت پوشاندنم
نمی‌خواهم باشم دگر در میان آدم‌ها
چه فایده دارد دگر ماندنم...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
یاد گرفتم که اعتماد نکنم
کسی را باور نکنم
دل ندهم تا
نیاید برایم روزی که دلگیر شوم
یادم دادن آدم‌ها
همانایی که احساسم را نشون می‌گرفتن
منم یاد گرفتم که چجور به احساسم شلیک کنم!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که از واژه آزادی غریب مانده‌ام
دختری که نباید از رنگ‌های جیغ استفاده کند
چون جلف میشه
دختری که نباید بلند بخنده، نباید کسی صدای خنده‌هاش رو بشنوه
دختری که نباید با جنس مخالف همکلام شه
چون موضوع حیثیتی میشه، هع!
آره من یک دخترم
با نبایدهایی که برایم اجبار کرده‌اند...

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که در ظلمت
شبانه
با چشمانی خون
می‌گریست...!