دلنوشته من یک دخترم | _sanam_gh کاربر انجمن یک رمان

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
با کلی گِلگِی
با دلی گیر
با چهره‌ای پیر
نمی‌دانم چرا برایم همه چیز دیگر شده‌ دیر...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که آزادی‌ام را ربوده‌اند
در جهانی که مرا
آزاد خطاب می‌کردند...!

 

[sanam_gh_]

مًن یک دخترم
از سرود ملی اجبار
در شعار آزادی...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که در هوای دوگانگی
سردرگمانه، پی هیچ می‌کوشم
و آن‌چنان به پوچی باطل می‌شود،گمانم...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
در دنیای آدم بزرگایی که،
با ذهنی به چالش کشیده شده، فقط حق دخالت در زندگی مرا دارند...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
که اگر خلاف میل آدمیان عمل کنم
بی فکرانه
مرا محکوم به قضاوت می‌کنند...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
با حالی پریشان که هیچ دوایی ندارد...

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
از دیاری بی‌نام و نشون
با پیکره‌های فرسوده از غم
با نمادی از اسارت
که همچنان به اجبار مردمی می‌کوشم...!

 

[sanam_gh_]

مَن‌ یک دخترم
که در اسارت افکار آدمی گیر افتاده‌ام
نیست کسی که، مرا به خود باز گرداند
حال، چه گیج و مبهوت مانده‌ام...!

 

[sanam_gh_]

مَن یک دخترم
با قلبی که آکنده از هر گونه عشق است...!