مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[m.sina]

درحسرت دیدار تو آواره‌ترینم
هرچند که تا خانه تو فاصله‌ای نیست

دریا

شکوه‌ای نیست ز طوفان حوادث ما را

دل به دریا زدگان خنده به سیلاب زنند

موج لطفا

 

[Tara Motlagh]

شکوه‌ای نیست ز طوفان حوادث ما را

دل به دریا زدگان خنده به سیلاب زنند

موج لطفا

وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق‌هاست
خروش موج با من می‌کند نجوا
که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت

باران

 

[m.sina]

وجودم بسته در زنجیر خونین تعلق‌هاست
خروش موج با من می‌کند نجوا
که هر کس دل به دریا زد رهایی یافت

باران

شاهرگ های زمین از داغ باران پر شده ست
آسمانا کاسه ی صبر درختان پر شده ست

زندگی چون ساعت شماطه دار کهنه ای
از توقف ها و رفتن های یکسان پر شده ست

فراق لطفا

 

[Tara Motlagh]

شاهرگ های زمین از داغ باران پر شده ست
آسمانا کاسه ی صبر درختان پر شده ست

زندگی چون ساعت شماطه دار کهنه ای
از توقف ها و رفتن های یکسان پر شده ست

فراق لطفا

اگر تو باز نگردی
امید آمدنت را به گور خواهم برد
و کس نمی‌داند
که در فراق تو دیگر
چگونه خواهم زیست
چگونه خواهم مرد!

یادگار

 

[m.sina]

اگر تو باز نگردی
امید آمدنت را به گور خواهم برد
و کس نمی‌داند
که در فراق تو دیگر
چگونه خواهم زیست
چگونه خواهم مرد!

یادگار

من درد ترا ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم

لطفا با دوست

 

[Tara Motlagh]

من درد ترا ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم

از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به صد هزار درمان ندهم

لطفا با دوست

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

پنجره

 

[m.sina]

اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت
باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود

پنجره

شادمانیم که در سنگدلی چون دیوار
باز هم پنجره ای در دل سیمانی ماست

موج با تجربه ی صخره به دریا برگشت
کمترین فایده ی عشق، پشیمانی ماست

بی وفا لطفا

 

[Tara Motlagh]

شادمانیم که در سنگدلی چون دیوار
باز هم پنجره ای در دل سیمانی ماست

موج با تجربه ی صخره به دریا برگشت
کمترین فایده ی عشق، پشیمانی ماست

بی وفا لطفا

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی‌وفا حالا که من افتاده‌‌ام از پا چرا

نوش‌ داروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌‌خواستی حالا چرا

تمنا

 

[ELMIRA.MORADI]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی‌وفا حالا که من افتاده‌‌ام از پا چرا

نوش‌ داروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می‌‌خواستی حالا چرا

تمنا

ای در دل من میل و تمنا همه تو

وندر سر من مایه سودا همه تو

هرچند به روزگار در می‌نگرم

امروز همه تویی و فردا همه تو


با واژه «اشک» لطفا

 

[Tara Motlagh]

ای در دل من میل و تمنا همه تو

وندر سر من مایه سودا همه تو

هرچند به روزگار در می‌نگرم

امروز همه تویی و فردا همه تو


با واژه «اشک» لطفا

تا کی در انتظار تو ای آرزوی جان
اشک از دو دیده ریزم و آه از جگر کشم

رخسار