مشاعره مشاعره با اشعار شهریار

[سَنا]

تا که نامی شدم از نام نبردم سودی
گر نمردم من و این گوشه ی گمنامی ها

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا

 

[paaa]

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خامشی شرط وفاداری بود غوغا چرا

از نسیم سحر آموختم و شعله شمع
رسم شوریدگی و شیوه شیدایی را

 

[MehrnazParsa]

از نسیم سحر آموختم و شعله شمع
رسم شوریدگی و شیوه شیدایی را

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

 

[paaa]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میشود
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

 

[MehrnazParsa]

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان میشود
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا

ای کـاش نـالـه هـای چـو مـن بـلبلی حزین
بـیـدار کـردی آن گـل در خـاک خـفـته را

 

[paaa]

ای کـاش نـالـه هـای چـو مـن بـلبلی حزین
بـیـدار کـردی آن گـل در خـاک خـفـته را

ای کاش سحر ناید و خورشید نزاید
کامشب قمر اینجا قمر اینجا قمر اینجاست

 

[MehrnazParsa]

ای کاش سحر ناید و خورشید نزاید
کامشب قمر اینجا قمر اینجا قمر اینجاست

تــا چــراگـاه فـلـک هـسـت و غـزالـان نـجـوم
دخــتـر مـاه بـر ایـن گـلـه شـبـان خـواهـد بـود

 

[paaa]

تــا چــراگـاه فـلـک هـسـت و غـزالـان نـجـوم
دخــتـر مـاه بـر ایـن گـلـه شـبـان خـواهـد بـود

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی
بار پیری شکند پشت شکیبایی را

 

[MehrnazParsa]

دل به هجران تو عمریست شکیباست ولی
بار پیری شکند پشت شکیبایی را

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا
نوش‌دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زود‌تر می‌خواستی حالا چرا

 

[paaa]

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی‌وفا حالا که من افتاده‌ام از پا چرا
نوش‌دارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زود‌تر می‌خواستی حالا چرا

ای غم که حق صحبت دیرینه داشتی
باری چو میروی به خدا میسپارمت