مشاعره مشاعره با اشعار فردوسی

[سَنا]

دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود

 

[m.sina]

دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود

درم داد و روزی‌دهان را بخواند
بسی با سپهبد سخنها براند
همان رای زد با تهمتن بر آن
چنین تا رخ روز شد در نهان

 

[Hadiseh Shahbazi]

درم داد و روزی‌دهان را بخواند
بسی با سپهبد سخنها براند
همان رای زد با تهمتن بر آن
چنین تا رخ روز شد در نهان

ندانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست
هنر نزد ایرانیان است و بس
ندادند شیر ژیان را بکس :)

 

[m.sina]

ندانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست
هنر نزد ایرانیان است و بس
ندادند شیر ژیان را بکس :)

ستمکاره خوانیمش ار دادگر
هنرمند دانیمش ار بی‌هنر
اگر مرگ دادست بیداد چیست
ز داد این همه بانگ و فریاد چیست

 

[Samira-M]

ستمکاره خوانیمش ار دادگر
هنرمند دانیمش ار بی‌هنر
اگر مرگ دادست بیداد چیست
ز داد این همه بانگ و فریاد چیست

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود
از این پرده برتر سخن گاه نیست
ز هستی مر اندیشه را راه نیست

 

[AINAZ.R]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود
از این پرده برتر سخن گاه نیست
ز هستی مر اندیشه را راه نیست

تو چندانت مانی سَخُن گوی باش
خردمند باش و نکو خوی باش
چو رفتی سروکار با ایزدست
اگر نیک باشدت جای ارست

 

[Samira-M]

تو چندانت مانی سَخُن گوی باش
خردمند باش و نکو خوی باش
چو رفتی سروکار با ایزدست
اگر نیک باشدت جای ارست

تو گفتی که بر گنبد لاژورد
بگسترد خورشید یاقوت زرد
سپهبد به هرجا که بد موبدی
سخن دان و بیداردل بخردی

 

[Nazanin_N]

تو گفتی که بر گنبد لاژورد
بگسترد خورشید یاقوت زرد
سپهبد به هرجا که بد موبدی
سخن دان و بیداردل بخردی

یکی تاج دادش زبر جد نگار

یکی طوق زرین و دو گوشوار

 

[Samira-M]

یکی تاج دادش زبر جد نگار

یکی طوق زرین و دو گوشوار

روانش چو پردخته شد ز آفرین
ز رخش تگاور جدا کرد زین
همه تن بشستش بران آب پاک
به کردار خورشید شد تابناک

 

[Nazanin_N]

ره زین شب تاریک نبردند برون

گفتند فسانه ای و در خواب شدند

دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود