مشاعره مشاعره با اشعار حافظ

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

با حرف دال باید میگفتید
تا که از جانب معشوقه نباشد کششی

کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

گفتا مگوی با کس تا وقت آن در آید
گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد
گفتا خموش حافظ
کاین غصه هم سر آید

 

[m.sina]

گفتا مگوی با کس تا وقت آن در آید
گفتم زمان عشرت دیدی که چون سر آمد
گفتا خموش حافظ
کاین غصه هم سر آید

در ازل بست دلم با سر زلفت پیوند
تا ابد سر نکشد، وز سر پیمان نرود

هر چه جز بار غمت بر دل مسکین من است
برود از دل من وز دل من آن نرود

 

[فلورا.]

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

 

[m.sina]

در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم
لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی

یا رب آن زاهد خودبین که به جز عیب ندید

دود آهیش در آیینهٔ ادراک انداز

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

یا رب آن زاهد خودبین که به جز عیب ندید

دود آهیش در آیینهٔ ادراک انداز

زاهد ظاهر پرست از حال ما آگاه نیست
در حق ما هرچه گوید جای هیچ اکراه نیست

 

[فلورا.]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که همــی سپرم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که همــی سپرم

من اگر نیکم و گر بد تو برو خودرا باش
هر شخصی‌ ان درود عاقبت کار که کشت

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

Benjamin4

 

[m.sina]

من اگر نیکم و گر بد تو برو خودرا باش
هر شخصی‌ ان درود عاقبت کار که کشت

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می‌گزم لب که چرا گوش به نادان کردم

در خلاف‌آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم