مشاعره مشاعره با اشعار حافظ

[Samira-M]

دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست
گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست

که شنیدی که در این بزم دمی خوش بنشست
که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس
چرا بایدت دیگری محتسب

 

[m.sina]

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس
چرا بایدت دیگری محتسب

به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت

که لبت حیات ما بود و نداشتی دوامی

 

[Samira-M]

به کجا برم شکایت به که گویم این حکایت

که لبت حیات ما بود و نداشتی دوامی

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

 

[m.sina]

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد

در کوی عشق شوکت شاهی نمیخرند

اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است

ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری

 

[Samira-M]

در کوی عشق شوکت شاهی نمیخرند

اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است

ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح
هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

برو از خانه گردون به در و نان مطلب
کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را

 

[m.sina]

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح
هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

برو از خانه گردون به در و نان مطلب
کان سیه کاسه در آخر بکشد مهمان را

اشک من رنگ شفق یافت ز بی مهری یار

طالع بی شفقت بین که در این کار چه کرد

 

[Samira-M]

اشک من رنگ شفق یافت ز بی مهری یار

طالع بی شفقت بین که در این کار چه کرد

دلها همه در چاه زنخدان انداخت

وآنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

 

[m.sina]

دلها همه در چاه زنخدان انداخت

وآنگه سر چاه را به عنبر بگرفت

تا که از جانب معشوقه نباشد کششی

کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

 

[Samira-M]

تا که از جانب معشوقه نباشد کششی

کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد

دلا طمع مبر از لطف بی نهایت دوست
چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست

به صدق کوش که خورشید زاید از نفست
که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست

 

[-PANAHツ]

دلا طمع مبر از لطف بی نهایت دوست
چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست

به صدق کوش که خورشید زاید از نفست
که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست

تا بر دلش از غصه غباری ننشیند
اي سیل سرشک از عقب نامه روان باش
حافظ که هوس می‌کندش جام جهان بین
گو درنظر آصف جمشید مکان باش