مشاعره مشاعره با اشعار احمد شاملو

[بَهآرنارنج]

نغمه نیستم که بخوانی
صدا نیستم که بشنوی
یا چیزی چنان‌که ببینی
یا چیزی چنان‌که بدانی
من درد مشترکم
مرا فریاد کن

نه شاخه ای زجنبش مرغی خورد تکان
نه باد روی بام و دری آه می کشد
حتی نمی کند سگی از دور شیونی
حتی نمی کند خسی از باد جنبشی​

 

[m.sina]

نه شاخه ای زجنبش مرغی خورد تکان
نه باد روی بام و دری آه می کشد
حتی نمی کند سگی از دور شیونی
حتی نمی کند خسی از باد جنبشی​

یعنی او با سرود خوش
روان های خسته را اباد میکند
او شعر مینویسد
یعنی او قلب های
سرد و تهی مانده را
ز شوق سرشار میکند

 

[Samira-M]

یعنی او با سرود خوش
روان های خسته را اباد میکند
او شعر مینویسد
یعنی او قلب های
سرد و تهی مانده را
ز شوق سرشار میکند

یکباره رفت آن همه سرمستی
یکباره مُرد آن همه شادابی
می سوزم - ای کجایی کز بوسه
بر کامِ تشنه ام بزنی آبی؟

 

[بَهآرنارنج]

یکباره رفت آن همه سرمستی
یکباره مُرد آن همه شادابی
می سوزم - ای کجایی کز بوسه
بر کامِ تشنه ام بزنی آبی؟

یک لحظه میتوانستم ای کاش
بر شانه های خود بنشانم

این خلق بیشمار را،
گرد حباب خاک بگردانم

 

[Samira-M]

یک لحظه میتوانستم ای کاش
بر شانه های خود بنشانم

این خلق بیشمار را،
گرد حباب خاک بگردانم

من که ام جز پایداری، جز گریز؟
جز لبی خندان و چشمی اشک ریز؟
ای دریغ از پای بی پاپوشِ من!
دردِ بسیار و لبِ خاموشِ من!
شب سیاه و سرد و، ناپیدا سحر
راه پیچاپیچ و، تنها رهگذر

 

[بَهآرنارنج]

من که ام جز پایداری، جز گریز؟
جز لبی خندان و چشمی اشک ریز؟
ای دریغ از پای بی پاپوشِ من!
دردِ بسیار و لبِ خاموشِ من!
شب سیاه و سرد و، ناپیدا سحر
راه پیچاپیچ و، تنها رهگذر

روزی که ما دوباره برای کبوترهای مان دانه بریزیم . . .
و من آن روز را انتظار می کشم
حتی روزی که دیگر نباشم

 

[m.sina]

روزی که ما دوباره برای کبوترهای مان دانه بریزیم . . .
و من آن روز را انتظار می کشم
حتی روزی که دیگر نباشم

میان کتاب‌ها گشتم

میان روزنامه‌های پوسیده‌ی پرغبار

در خاطرات خویش

در حافظه‌ ایی که دیگر مدد نمی‌کند

خود را جستم و فردا را

 

[بَهآرنارنج]

میان کتاب‌ها گشتم

میان روزنامه‌های پوسیده‌ی پرغبار

در خاطرات خویش

در حافظه‌ ایی که دیگر مدد نمی‌کند

خود را جستم و فردا را

اندوه اش
غروبی دلگیر است
در غربت و تنهایی
هم چنان که شادی اش
طلوع همه آفتاب هاست

 

[m.sina]

اندوه اش
غروبی دلگیر است
در غربت و تنهایی
هم چنان که شادی اش
طلوع همه آفتاب هاست

تو را دوست می‌دارم
طرفِ ما شب نیست
صدا با سکوت آشتی نمی‌کند
کلمات انتظار می‌کشند

 

[بَهآرنارنج]

تو را دوست می‌دارم
طرفِ ما شب نیست
صدا با سکوت آشتی نمی‌کند
کلمات انتظار می‌کشند

در این روز دبستان بسته
و خش‌خش نخستین برف سنگین‌بار
بر آدمک سرد باغچه
در این روز بی‌امتیاز
تنها
مگر
یکی کودک بودن