مشاعره مشاعره با اشعار نیما یوشیج

[m.sina]

شب نیست که از دیدا نرانی خونم
دیری ست کا من باتو زخود بیرونم
گفتی به فراق نازنینان چونی؟
وقت است که ایی وبینی چونم

من به سوی رخنه های شهرهای روشنایی
راهبردم را به خوبی می شناسم
خوب می دانم
من خطوطی را که با ظلمت نوشته اند
وندر آن اندیشه ی دیوارسازان می دهد تصویر
دیرگاهی هست می خوانم