مشاعره مشاعره با اشعار محمدرضا شفیعی کدکنی

[m.sina]

من در حضور باغ برهنه
در لحظه‌ های عبور شبانگاه
پلک جوانه‌ ها را
آهسته می‌ گشایم و می‌ گویم
آیا، اینان رویای زندگی را
در آفتاب و باران
بر آستان فردا احساس می‌ کنند؟

دیر شد! بازآ
که ترسم ناگهان پرپر شود
دسته گل هایی
که از شوق تو در دل بسته ام

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

دیر شد! بازآ
که ترسم ناگهان پرپر شود
دسته گل هایی
که از شوق تو در دل بسته ام

مگذر ای خاطره او ز کنارم... مگذر
موج بی ساحل اشکم سر طوفان دارم

 

[m.sina]

مگذر ای خاطره او ز کنارم... مگذر
موج بی ساحل اشکم سر طوفان دارم

مردی ز خاک رویید
در کوچه باغ‌های نیشابور
مستان نیم شب به ترنم
آوازهای سرخ تو را باز
ترجیع وار زمزمه کردند
نامت هنوز ورد زبان هاست