مشاعره مشاعره با حرف ب

[.Mobina.]

به این اقیانوس عمیق که می‌نگیرم
چشم‌های براق تو را واضح می‌بینم

 

[فلورا.]

برو فِسانه مخوان و فسون مدم حافظ
کز این فسانه و افسون مرا بسی یادست

 

[m.sina]

بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم

ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم

 

[بَهآرنارنج]

به مرگ چاره نجستم که در جهان مانم
به عشق زنده شدم تا که جاودان مانم

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

با خردمندی وخوبی پارسا ونیکخوست
صورتی هرگز ندیدم کاین همه معنی در اوست

 

[m.sina]

با خردمندی وخوبی پارسا ونیکخوست
صورتی هرگز ندیدم کاین همه معنی در اوست

بگذار که این باغ درش گم شده باشد
گل ‌های ترش برگ و برش گم شده باشد

جز چشم به راهی به چه دل خوش کند این باغ
گر قاصدک نامه برش گم شده باشد

باغ شب من کاش درش بسته بماند
ای کاش کلید سحرش گم شده باشد

 

[فلورا.]

بگذار که این باغ درش گم شده باشد
گل ‌های ترش برگ و برش گم شده باشد

جز چشم به راهی به چه دل خوش کند این باغ
گر قاصدک نامه برش گم شده باشد

باغ شب من کاش درش بسته بماند
ای کاش کلید سحرش گم شده باشد

به دیدارم بیا هر شب

در این تنهایی تنها و تاریکِ خدا مانند

دلم تنگ است

بیا ای روشن، ای روشن‌تر از لبخند

شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها

دلم تنگ است

 

[m.sina]

به دیدارم بیا هر شب

در این تنهایی تنها و تاریکِ خدا مانند

دلم تنگ است

بیا ای روشن، ای روشن‌تر از لبخند

شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی‌ها

دلم تنگ است

باد سحر از بوی تو دم زد همه جان شد
آب خضر از لعل تو جان یافت روان شد

بی بوی خوشت بر دل من باد بهاری
حقا که بسی سردتر از باد خزان شد

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

بلاگردان آن قلبم ک با زخم دو صد خنجر
به پیش هر کس و ناکس پی مرهم نمی‌گردد

 

[m.sina]

بلاگردان آن قلبم ک با زخم دو صد خنجر
به پیش هر کس و ناکس پی مرهم نمی‌گردد

بی‌پرده برون میا که بسیار
دین و دل و دست رفته از کار

در حلقه تار و مار زلفت
بس سبحه که شد بدل به زنار