مشاعره مشاعره با حرف م

[مارینا آروین]

ما جور هندوستان کشیده
و طاووس ندیده‌ایم

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز

 

[Deleted]

منم که دیده به دیدار دوست کردم باز
چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز

ما را بس است
درد تو
و آرزوی تو!

 

[Deleted]

ما را بس است
درد تو
و آرزوی تو!

من تمامِ غربت های جهانم
و تو همه‌ی خانه‌ها و پناه‌ها...

 

[m.sina]

من تمامِ غربت های جهانم
و تو همه‌ی خانه‌ها و پناه‌ها...

مایه ی درد است بیداری مرد
آه ازین بیداری پر داغ و درد

خفتگان را گرسبکباری خوش است
شبروان رارنج بیداری خوش است

 

[Tara Motlagh]

مسیحای تو بر من گرچه دیگر جان نمی‌بخشد
اگر یک دم بیاید بر مزارم شاد خواهم شد

 

[Deleted]

من تماشای تو می‌کردم و غافل بودم
کز تماشای تو خلقی به تماشای منند!

گفته بودی که چرا محوِ تماشای منی
و چنان محو که یکدم مُژه بر هم نزنی

مُژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود
نازِ چشم تو به قدر مُژه بر هم زدنی...

 

[Deleted]

می‌روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه‌ی خویش
به خدا میبرم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه‌ی خویش

 

[m.sina]

می‌روم خسته و افسرده و زار
سوی منزلگه ویرانه‌ی خویش
به خدا میبرم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه‌ی خویش

مسکین دل من گم شد و کردم طلب وی
بردم به کمانخانه ابروی تواش پی

خامند کسانی که به داغت نرسیدند
من سوخته آن که به من کی رسد او کی

 

[FakhTeh]

مسکین دل من گم شد و کردم طلب وی
بردم به کمانخانه ابروی تواش پی

خامند کسانی که به داغت نرسیدند
من سوخته آن که به من کی رسد او کی

می‌نماید عکس می در رنگ روی مه وشت
همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب

 

[m.sina]

می‌نماید عکس می در رنگ روی مه وشت
همچو برگ ارغوان بر صفحه نسرین غریب

من و انکارِشراب این چه حکایت باشد
غالباً این قدرم عقل و کفایت باشد

تا به غایت ره میخانه نمی‌دانستم
ور نه مستوری ما تا به چه غایت باشد