مشاعره مشاعره با حرف س

[Tara Motlagh]

سوی عدم دری ز جهان وجود نیست
ما جاودانه‌ایم بر این می‌توان گریست

هر کس به روزگار کسی غبطه می‌خورد
این حال و روز ماست ببین آرزوی کیست

سایه‌ای بودم از اول بر زمین افتاده خوار
راست کان خورشید پیدا گشت ناپیدا شدم

زآمدن بس بی نشانم وز شدن بس بی خبر
گوئیا یکدم برآمد کامدم من یا شدم

 

[m.sina]

سایه‌ای بودم از اول بر زمین افتاده خوار
راست کان خورشید پیدا گشت ناپیدا شدم

زآمدن بس بی نشانم وز شدن بس بی خبر
گوئیا یکدم برآمد کامدم من یا شدم

سایه‌ام را می‌توان چون زلفِ خوبان شانه کرد
بس که طبع من به صد فکر پریشان آشناست

دستم از دل برنمی‌دارد گداز آرزو
سیل عمری شد که با این خانه ویران آشناست

 

[Tara Motlagh]

سایه‌ام را می‌توان چون زلفِ خوبان شانه کرد
بس که طبع من به صد فکر پریشان آشناست

دستم از دل برنمی‌دارد گداز آرزو
سیل عمری شد که با این خانه ویران آشناست

ساقه‌های مژه‌ام از وزش آه نسوخت
شکر در جنگل ما هیزم تر بسیار است

سفره‌دار توام ای عشق بفرما بنشین
نان جو زخم و نمک خون جگر بسیار است

 

[فلورا.]

ساقه‌های مژه‌ام از وزش آه نسوخت
شکر در جنگل ما هیزم تر بسیار است

سفره‌دار توام ای عشق بفرما بنشین
نان جو زخم و نمک خون جگر بسیار است

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

 

[Tara Motlagh]

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید
تبارک‌الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

 

[فلورا.]

سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید
تبارک‌الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

در اندرون من خسته دل ندانم کیست
که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیال ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی

 

[ملکه جهنمی❄]

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد

 

[Deleted]

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد

ساده‌لوحان زود می‌گیرند رنگ همنشین
صحبت طوطی سخنور می‌کند آیینه را

 

[ملکه جهنمی❄]

ساده‌لوحان زود می‌گیرند رنگ همنشین
صحبت طوطی سخنور می‌کند آیینه را

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

 

[Deleted]

سرگشته‌ی محضیم و در این وادیِ حیرت
عاقل‌تر از آنیم که دیوانه نباشیم