در حال تایپ رمان جمجمه‌ی شیطان | معصومه.عین کاربر انجمن یک رمان

[masoo]

شنیدن واژه‌ی مادر برای دومین بار از زبانِ میثاق که شد تپشی و قلبش را به بازی گرفت، صدایِ خنده‌اش شد طنین‌ اندازِ اطراف و گوش هر دویشان را نوازش کرد، بی‌آنکه نه شادی و نه میثاق باخبر باشند از دختری که کیلومترها دورتر و گذشته از مرزِ سرزمینش، در کشوریِ غریب، دست و پا میزد میانِ دلهره و وحشت. ترنمِ آشوب، پشت سر تکیه داده به دیواره‌ی کامیون که سفت بود و دردآور، نگاهش خیره به سقف بود و تنش، تنش شده بود میدانِ مبارزه‌ی احساسات دگرگونِ مختلفش. هنوز هم راهِ گلویش می‌سوخت، هنوز هم معده‌اش دست به یکی کرده با اضطرابش، به بازیش گرفته بود تا هرازگاهی، دمی را به پیچیدن و درهم کردنِ صورتِ او بگذراند.
چقدر زمان گذشته بود؟ پرسشی که در سرش شکل گرفته بود و پاسخی که فراری بود از روشن شدن! به چه دردش می‌خورد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[masoo]

شهاب، نگاهش قفل شده به نیم‌رخِ مشوشِ او و خیره‌گی نگاهش به جایی که نمی‌دانست کجاست، قدری روی زمین خودش را جلو کشید و سپس درست نشسته پیش رویِ او، طرحی که شد و جاخوش کرد رویِ مردمک‌هایِ لرزانِ ترنم، سرش را قدری کج کرد و دستش را پیش برده، انگشتانش که بوسه‌ای زدند رویِ داغیِ پوستِ صورتِ او، نگران از آشفتگیِ او که لحظه‌ای رهایش نکرده و گیرش انداخته بود در کلاف سردرگمی، سرش را قدری پیش برد و گفت:
- خوبی ترنم؟
دستش را بالاتر برد و نشانده رویِ پیشانیِ او، ادامه داد:
- چرا تب داری؟
تب نداشت، داغیِ وحشت بود که پوستش را به بازی گرفته و آن‌طور باعثِ سرخ شدنِ چهره‌اش و نم دار کردنِ شقیقه‌هایش شده بود. داغیِ وحشت بود که سعی داشت به چشم شهاب آمده و برای بار هزارم بگوید راه‌شان از خشت اول کج بود که حال...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[masoo]

زمان برایش ثابت مانده بود در آن لحظه که امضا زده شد پایِ حکمِ واقعی بودنِ دلشوره‌اش‌. زمان برایش نمی‌گذشت، نمی‌گذشت تا حداقل زودتر مواجه شود با بختِ سیاهش!
فقط قدم بود که مقابلش حرکت می‌کرد و صدایِ گریه‌ی دخترکی که وحشتِ از دست دادن پدر و مادرش را داشت‌. بقیه صداها برایش خاموش شده بودند و گویی فقط صدایِ گریه‌ی آن کودک برایش روشن مانده بود و آن هم عجیب خط می‌کشید روی تشویشِ اعصابش‌.
چه باید می‌کرد؟ چه از دستش بر‌می‌آمد؟ می‌توانست بگریزد؟ می‌شد زمان برای همه متوقف شود جز او؟ جز او و بتواند گذر کند از کنارشان و دور شود تا انتهایِ بی‌نهایت؟ نمی‌شد معجزه شود برایش؟‌نمی‌شد زمان، دلش به حالِ او سوخته و دست یاری به سویش دراز کند؟ توقف یا برگشت به عقب، فرقی برایش نداشت، او فقط می‌خواست نجات یابد...

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.