روی سایت دلنوشته قلب یخی/به قلم مهدیه حاجی بابایی کاربر انجمن یک رمان

[Bible.Hb]

یک پیاده رو تقریبا خلوت؛
یک مرد، یک زن، یک زوج؛ خوشبختی‌شان پای خودشان!
یک مرد، یک مرد، یک شراکت؛ سود و ضررش پای خودشان!
یک زن، یک زن، یک رفاقت؛ معرفت و اعتمادشان پای خودشان!
و انتهای پیاده رو…
یک من، یک تنهایی، یک رنج؛ آخر و عاقبتش پای تو!​

 

[Bible.Hb]

فکر می‌کردم تنهایی یعنی؛
من...
سکوت...
پنجره‌های خاک گرفته...
اتاق خالی از تو...
نمی‌دانستم سنگینی‌اش بیشتر می‌شود در ازدحام آدم‌ها!​

 

[Bible.Hb]

تنهایی کجایی؟
به هر کس دل بستم
ترکم کرد!
انگار منو تو از هم جدایی ناپذیریم...​

 

[Bible.Hb]

خسته‌ام​

همه می‌گويند:
-کوه کندی؟
ولى…
هيچ‌کس نمی‌داند دل کندم
از کسى که همه کسم بود…!​

 

[Bible.Hb]

كاش ميشد برای ساعتی مرد!
آن‌وقت است که می‌فهمی چه كسی
در نبودنت دق می‌كند
و
چه كسی ذوق می‌کند!
دلم ساعتی مردن می‌خواهد...​

 

[Bible.Hb]

کاش می‌شد لحظه‌ای سرم را روی زانوانت بگذارم
می‌دانی خدا...
نگاه بندگانت عجیب تنم را می‌لرزاند!​

 

[Bible.Hb]

تنهاییم را دوست دارم؛
خوابیدن در تنهایی غرق در سکوت،
اشک‌هایی که در تنهایی دیده نمی‌شوند،
ولی...
هیچ‌وقت نتوانستم قلب چاک چاکم را در تنهایی ترمیم کنم!​

 

[Bible.Hb]

می‌دانی...
نگاه اشک‌باری که با مردمک‌های لرزان، التماس به بودنت می‌کند...
قابلیت آن را دارد تا عرش خدا را به فرش برساند.
وقتی با قطره قطره‌های بلوریش،
زجه می‌زند نرو...
و تو بی‌رحمانه می‌روی!

 

[Bible.Hb]

با دختر بودنم‌،
دخترانه رفتار کردنم،
نشان دختر داشتم.
هیچ‌وقت نتوانستم و نمی‌توانم دختروار عاشقی کنم.
اما حس دخترانه‌ام به من می‌گوید...
روزی می‌رسد و کسی با تمام این نابلدی‌هایم دوستم خواهد داشت!

 

[Bible.Hb]

چه زیباست وقتی با زجه،
مشت‌ها می‌زنی بر پیکره بی‌جانم.
می‌خواهی بلند شوم،
ناز کنم، نظر کنم
اما نمی‌توانم!
نازهایم را خاک‌ها بلعیدن،
نظرهایم را کرم‌ها کوریدن،
دست‌هایم را سردی پیکر سنگین سنگ فلج کرده است،
ولی باز گوش‌هایم...
صدای زجه‌هایت را می‌شنود
که از قبر طلب می‌کنی،
تا من را که در خود محبوس کرده ازاد کند...
تا باری دیگر بتوانی من را در اغوش مردانه‌ات بفشاری!​