مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[Altinay*]

ای دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم کن وز هر دو جهانم بستان

بـا هر چه دلم قرار گیرد بی تو
آتش به من اندر زن و آنم بستان

لطفا با "وفاداری"

در وفاداری ندیدم هیچ‌کس را مثل تو
ای غم از حال دلم یک لحظه غافل نیستی

گریه کن بر حال خویش ای موج از دریا ملول
لحظه‌ای دیگر تو در آغوش ساحل نیستی

«موج»

 

[m.sina]

در وفاداری ندیدم هیچ‌کس را مثل تو
ای غم از حال دلم یک لحظه غافل نیستی

گریه کن بر حال خویش ای موج از دریا ملول
لحظه‌ای دیگر تو در آغوش ساحل نیستی

«موج»

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

لطفا "پروانه "

 

[Altinay*]

شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل
کجا دانند حال ما سبکباران ساحل‌ها

همه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر
نهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

لطفا "پروانه "

شمع می‌سوزد و پروانه به دورش نگران
من‌ که‌ می‌سوزم‌ و‌ پروانه‌ ندارم‌ چه‌ کنم...
«شمع»

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

شمع می‌سوزد و پروانه به دورش نگران
من‌ که‌ می‌سوزم‌ و‌ پروانه‌ ندارم‌ چه‌ کنم...
«شمع»

نیمه شب بود و غمی تازه نفس

ره خوابم زد و ماندم بیدار

ریخت از پرتو لرزنده ی  شمع

سایه ی دسته گلی بر دیوار…

« دیوار»

 

[Altinay*]

نیمه شب بود و غمی تازه نفس

ره خوابم زد و ماندم بیدار

ریخت از پرتو لرزنده ی  شمع

سایه ی دسته گلی بر دیوار…

« دیوار»

دلم فریاد می‌خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی‌آزار با دیوار نجوا می‌کنم هر شب
«فریاد»

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

دلم فریاد می‌خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی‌آزار با دیوار نجوا می‌کنم هر شب
«فریاد»

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کزین جمعِ پراکنده کسی رفت

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

آن طفل که چون پیر از این قافله درماند
وآن پیر که چون طفل به بانگ جرسی رفت

« جهان»

 

[m.sina]

فریاد که از عمر جهان هر نفسی رفت
دیدیم کزین جمعِ پراکنده کسی رفت

شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

آن طفل که چون پیر از این قافله درماند
وآن پیر که چون طفل به بانگ جرسی رفت

« جهان»

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح
تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست

دوست لطفا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

به جهان خرم از آنم که جهان خرم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح
تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم از اوست

دوست لطفا

بتا هلاک شود دوست در محبت دوست
که زندگانی او در هلاک بودن اوست
مرا جفا و وفای تو پیش یک سان است
که هر چه دوست پسندد به جای دوست نکوست

غنیمت لطفا

 

[m.sina]

بتا هلاک شود دوست در محبت دوست
که زندگانی او در هلاک بودن اوست
مرا جفا و وفای تو پیش یک سان است
که هر چه دوست پسندد به جای دوست نکوست

غنیمت لطفا

صاحبا عمر عزیز است غنیمت دانش
گوی خیری که توانی ببر از میدانش

چیست دوران ریاست که فلک با همه قدر
حاصل آن است که دایم نبود دورانش

گلایه لطفا

 

[ᎴᏋᏝᏗᏒᏗᎷ]

صاحبا عمر عزیز است غنیمت دانش
گوی خیری که توانی ببر از میدانش

چیست دوران ریاست که فلک با همه قدر
حاصل آن است که دایم نبود دورانش

گلایه لطفا

دلـــــــم
بهــانه ی “تـــو” را دارد..!
تــــو می دانــی بهانه چیست؟!
بهــانه…
همان است که شب ها خواب از چشم من می دزدد
بهــانه…
همان است که روزها میـان انبـوهی از آدم ها،
چشمانم را پـــی تو می گرداند
بهــــانه…
همان صبری است که به لبانم سکـــوت می دهد
تا گلایه ای نکنم از “نبـودنت”..

بغض لطفا