مشاعره مشاعره مشروط (واژگان)

[M.Fakher]

زبانم قاصر است از این همه زیبایی خویش
خویشتنداری را ز کی آموختم؟

مهتاب

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم




دوست

 

[Mahtab Rezayat]

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم




دوست

دوست آن است که عیب گوید
نه آنکه به به و چه چه گوید

تقدیر

 

[M.Fakher]

دوست آن است که عیب گوید
نه آنکه به به و چه چه گوید

تقدیر

او چه خواهد همین که از وطن آید لیکن
تو خود از درگه تقدیر چه فرمان آید!

لبخند

 

[Mahtab Rezayat]

او چه خواهد همین که از وطن آید لیکن
تو خود از درگه تقدیر چه فرمان آید!

لبخند

لبخندی از روی طعنه زدمش
خنده‌ای از روی خوشحالی نثارم کرد

خوشه

 

[M.Fakher]

لبخندی از روی طعنه زدمش
خنده‌ای از روی خوشحالی نثارم کرد

خوشه

خوشه ی دل داندم
صد گونه مشکل داندم

روشن

 

[Mahtab Rezayat]

خوشه ی دل داندم
صد گونه مشکل داندم

روشن

ز روشنی چشم او نور بر دلم تاباندم
ز تاریکی وجود خود، رنگی سیاه بر دلش بافتم

خوشگل

 

[M.Fakher]

ز روشنی چشم او نور بر دلم تاباندم
ز تاریکی وجود خود، رنگی سیاه بر دلش بافتم

خوشگل

بی‌تو سکوت محضم, نه واژه‌ای نه حرفی
دختر خوشگل دی, عروس فصل برفی

جان من کلمات نسبتا ملموس بگین حداقل :-/



بیابان

 

[Dokhtar bahar]

بی‌تو سکوت محضم, نه واژه‌ای نه حرفی
دختر خوشگل دی, عروس فصل برفی

جان من کلمات نسبتا ملموس بگین حداقل :-/

بیابان تا بیابان سنگ تا سنگ
دلم چون قایقی افتاده در جوی
همه سوداگران از ما بریدند
گل های باغ خوشبختی رو چیدن

راه

 

[M.Fakher]

بیابان تا بیابان سنگ تا سنگ
دلم چون قایقی افتاده در جوی
همه سوداگران از ما بریدند
گل های باغ خوشبختی رو چیدن

راه

در سر خلقان می‌روی, در راه پنهان می‌روی
بستان به بستان می‌روی آنجا که خیزد نقش‌ها

نادر

 

[Dokhtar bahar]

در سر خلقان می‌روی, در راه پنهان می‌روی
بستان به بستان می‌روی آنجا که خیزد نقش‌ها

نادر

ای طراوت برده از فردوس اعلی روی تو
نادر است اندر نگارستان دنیی روی تو