روی سایت دلنوشتۀ نقطه پــرگار | شمیم فرهادی و امیرادبی کاربران انجمن یک رمان

[ش.م.ی.م فرهادی]

من سرم گیج میرود...
به دور پرگار حضورت!
من دلم گیج میرود...
برای احساس حضورت!
و من گیج می مانم و تو...
مبادا حضور یابی و من خوب شوم!
مبادا جانان من!​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

من باشم و او باشد و تو
این ثلث خجل وار مبادا ” ما “ شود...​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

من که سالی از برای دیدنت صبر کردم...
یک سال چیست؟
تو بگو عمری برایم پیشه کن...
میکنم...
تو مدت زمان صبر را افزون کن...
من به دنبال حضورت باز هم خواهم گشت...​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

او پی من...
من به دنبال تو و تو...
بماند این راز!
که مدام در پی هم میگردیم...!​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

دل من تنگ شده...
برای قصه ی بچه گیم..
برای صحبتی با همدمان...
و برای نزدیک پنداشتن تو...
همه میگردند اطراف دلم
و مکان ابدی
نقطه ی پرگار
پابرجاست هنوز...!​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

شاید یک بار هم بخواهیم به جای شعاع قرار بگیریم!
برابر باشیم با تمام دایره...
و وقتی خاطرات میگردند ماهم بگردیم...!
چه میشود یک بار تو در جای من بایستی
و من
به دور حضورت بگردم!؟​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

تو درد باش،
درمان میشوم...
تو م*س*ت باش،
ش*ر..اب میشوم...
تو دیوانه باش،
من دیوانگی میشوم،
اصلا تو فقط باش،
من هرچه خواهی میشوم...​

لطفا برای مشاهده کامل مطالب در انجمن ثبت نام کنید.

 

[AmirAdabi❆]

دوار می چرخم در این دایره سرگردان،
پیِ تو!
همان کسی که با پرگارش دایره کشید،
رفت،
و من را درآن قفس کرد!​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

به های و هویم نگاه نکن...
بین خودمان باشد اما راست میگویند!
من مبتلایم به تو...
بیمار تو ام جانانم...
”تو“ یک بیماری که تمام
” های و هوی“ هایم را
”های های گریه کرد...!​

 

[ش.م.ی.م فرهادی]

شاید اینبار سکوت بخواهد
به جای من حرف بزند!
میا ن حرفش نزن!
تار تنیده تنهایی مرا نشکن!
بگذار
بگذرانیم!
خوب گوش کن به حرفهایش...
دلش خیلی پر است...
سکوت بیچاره ی من!​