مشاعره مشاعره با اشعار فردوسی

[Samira-M]

دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیران شود

دلم سیر شد زین سرای سپنج
خدایا مرا زود برهان ز رنج

 

[Nazanin_N]

دلم سیر شد زین سرای سپنج
خدایا مرا زود برهان ز رنج

جهان سر به سر حکمت و عبرت است
چرا بهره ی ما همه غفلت است

 

[Samira-M]

جهان سر به سر حکمت و عبرت است
چرا بهره ی ما همه غفلت است

تو گر دادگر باشی و پاک دین
ز هر کس نیابی بجز آفرین

 

[-PANAHツ]

تو گر دادگر باشی و پاک دین
ز هر کس نیابی بجز آفرین

ندانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست

هنر نزد ایرانیان است و بس
ندادند شیر ژیان را بکس

 

[Samira-M]

ندانی که ایران نشست منست
جهان سر به سر زیر دست منست

هنر نزد ایرانیان است و بس
ندادند شیر ژیان را بکس

سه پاس تو چشم است وگوش و زبان
کزین سه رسد نیک و بد بی گمان

خرد را و جان را که یارد ستود
و گر من ستایم که یارد شنود

 

[m.sina]

سه پاس تو چشم است وگوش و زبان
کزین سه رسد نیک و بد بی گمان

خرد را و جان را که یارد ستود
و گر من ستایم که یارد شنود

دریغ است ایـران که ویـران شود
کنام پلنگان و شیران شـود

چـو ایـران نباشد تن من مـباد
در این بوم و بر زنده یک تن مباد

 

[Samira-M]

دریغ است ایـران که ویـران شود
کنام پلنگان و شیران شـود

چـو ایـران نباشد تن من مـباد
در این بوم و بر زنده یک تن مباد

دلت گر به راه خطا مایلست
ترا دشمن اندر جهان خود دلست

نباشد جز از بی پدر دشمنش
که یزدان به آتش بسوزد تنش

 

[-PANAHツ]

دلت گر به راه خطا مایلست
ترا دشمن اندر جهان خود دلست

نباشد جز از بی پدر دشمنش
که یزدان به آتش بسوزد تنش

شکبیائی از ما نشاید ستد
نه کس را ز دانش رسد نیز بد

 

[m.sina]

شکبیائی از ما نشاید ستد
نه کس را ز دانش رسد نیز بد

دگرگونه آرایشی کرد ماه
بسیچ گذر کرد بر پیشگاه
شده تیره اندر سرای درنگ
میان کرده باریک و دل کرده تنگ

 

[Samira-M]

دگرگونه آرایشی کرد ماه
بسیچ گذر کرد بر پیشگاه
شده تیره اندر سرای درنگ
میان کرده باریک و دل کرده تنگ

گهرها یک اندر دگر ساخته
ز هرگونه گردن برافراخته
پدید آمد این گنبد تیزرو
شگفتی نمایندهٔ نوبه نو