مشاعره مشاعره با اشعار فردوسی

[m.sina]

محمد بدو اندرون با علی

شناسنده آشکار و نهان
ازو بر روان محمد درود
بیارانش بر هریکی برفزود
سر انجمن بد ز یاران علی

یکی پهن کشتی بسان عروس
بیاراسته همچو چشم خروس
محمد بدو اندرون با علی
همان اهل بیت نبی و ولی
خردمند کز دور دریا بدید
کرانه نه پیدا و بن ناپدید

 

[فلورا.]

درست این سخن قول پیغمبرست

گواهی دهم کاین سخنها ز اوست

تو گویی دو گوشم پرآواز اوست

علی را چنین گفت و دیگر همین:/

 

[matieh]

نبشته من این نامهٔ پهلوی
به پیش تو آرم مگر نغنوی
گشاده زبان و جوانیت هست
سخن گفتن پهلوانیت هست

 

[سَنا]

نبشته من این نامهٔ پهلوی
به پیش تو آرم مگر نغنوی
گشاده زبان و جوانیت هست
سخن گفتن پهلوانیت هست

تو تا زنده اي سوی نیکی گرای
مگر کام یابی به دیگر سرای

 

[فلورا.]

تو تا زنده اي سوی نیکی گرای
مگر کام یابی به دیگر سرای

یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق


هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

 

[m.sina]

یا رب از مادر گیتی به چه طالع زادم

تا شدم حلقه به گوش در میخانه عشق


هر دم آید غمی از نو به مبارک بادم

مرا اختر خفته بیدار گشت
به مغز اندر اندیشه بسیار گشت
بدانستم آمد زمان سخن
کنون نو شود روزگار کهن

 

[matieh]

نبرده نژادی که چونین بود
نهان کردن از من چه آیین بود

 

[Starboy]

گر ایدون که دستور باشد کنون
بگوید سخن پیش تو رهنمون

 

[matieh]

نیابد بدو نیز اندیشه راه

که او برتر از نام و از جایگاه

سخن هر چه زین گوهران بگذرد

نیابد بدو راه جان و خرد​

 

[Starboy]

به نزد کهان و به نزد مهان
به اذيت موری نیرزد جهان