کامل شده مجموعه اشعار اشعار آخر قصه | ابوالفضل سنبلی بیدگلی کاربر انجمن یک رمان

[زینب میشی]

بنام خدا



آخر قصه را اول بگویم :

یکی بود

یکی نبود ...

 

[زینب میشی]

دلم پر است

شبیه تفنگ یک شکارچی پیر

که مردد مانده است

ماشه را بکشد

یا اجازه دهد بچه آهو

از شیر خوردن فارغ شود.

 

[زینب میشی]

رخسارم
زرد شده است
پاییز من از راه رسیده است

 

[زینب میشی]

دوست داشتن تو
کار آسانی نیست

پیر شده ام

 

[زینب میشی]

چه کار سختی دارند این شعرها
در چند جمله کوتاه
تمام دلتنگی مرا
میخواهند مخابره کنند

 

[زینب میشی]

بوی سوختن می آید
دوباره از خاطرم گذشته ای....

 

[زینب میشی]

دلتنگی

چمدانی ست قدیمی که وقت رفتن

هرچقدر هم بزرگ باشد

مجبور میشوی قسمتی از وجودت را

رها کنی و...

بروی....

 

[زینب میشی]

تو چند نفر بودی
که با رفتنت
اینقدر تنها شده ام

 

[زینب میشی]

ترس از تنهایی ست
حرف زدن با خویش در خلوت
سوت زدن در تاریکی
وگرنه هیچ دیوانه ای
با خودش حرف نمیزند
هیچ عاقلی
از تاریکی خالی نمیترسد

 

[زینب میشی]

هر شعر زخم کهنه ایست
که وقت و بی وقت
توی خلوت یا شباهنگام
خون تازه میچکد از آن